Ο φόβος της σιωπής

Από το ιστολόγιο:
Ό,τι φας κι ό,τι πιεις (KitsosMitsos)

Αρχέγονο συναίσθημα ο φόβος. Φωλιάζει στα κατώτερα επίπεδα του εγκεφάλου και ενεργοποιείται προσπαθώντας να περιχαρακώσει τα κεκτημένα, τα οικεία που έχει ορίσει ο καθένας. Το ζητούμενο είναι το εύρος των οικείων του καθενός. Μη γελιόμαστε, πολλούς από τους φόβους τους έχουμε κληρονομήσει από οικογενειακές και κοινωνικές συμπεριφορές σε μικρότερες ή και μεγαλύτερες ηλικίες.

Σε κοινωνικές και άλλες συμπεριφορές πολύ συχνά βρίσκουμε τους εαυτούς μας να φοβούνται να κάνουν ορισμένα πράγματα γιατί μπορεί να υποστούμε τις συνέπειες. Οι συνέπειες αυτές συνήθως είναι μεγάλες και αόριστες - όσο πιο αόριστες και μεγάλες τόσο αυξάνει ο φόβος - ενώ η απάντηση σ'αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να είναι παραδείγματα του παρελθόντος για κάποιον που τόλμησε και τιμωρήθηκε. Τέτοιες ιστορίες βρίσκουμε από την αρχαιότητα και την μυθολογία, στις πιο σύγχρονες θρησκείες με την μορφή παραβολών και διδακτικών ιστοριών, ενώ διαιωνίζονται με αστικούς και μη μύθους.

Αν καθίσει κανείς και σκεφτεί όσο πιο λογικά μπορεί, συνήθως τέτοιου είδους μύθοι έχουν δημιουργηθεί από όχι τόσο πραγματικά γεγονότα, αλλά από την προσπάθεια να ελέγχονται και να περιορίζονται οι όποιες αντιδράσεις. Οι θρησκείες φοβερίζουν για να αποκτήσουν κοινό, οι κυβερνήσεις πειθήνιους πολίτες, ο στενότερος κοινωνικός κύκλος, μέχρι και οι γονείς, για να αποφύγουν καταστάσεις που δεν μπορούν να ελέγξουν. Το ζητούμενο είναι ποιοι από τους φόβους του καθενός μας είναι πραγματικοί και ποιοι αντέχουν στο να τους δοκιμάσουμε. Το όριο είναι δυσδιάκριτο, χωρίς να δοκιμάσουμε δεν ξέρουμε.

Ο φόβος δεν είναι πάντα συσσωρευμένη γνώση που μας βοηθά να αποφεύγουμε λάθη του παρελθόντος. Συχνά είναι δημιούργημα εσωτερικών και εξωτερικών δυνάμεων με σκοπό να αποτρέψουν. Πολλές φορές βολεύει, γιατί το να περιχαρακώνεται κανείς στο στενό οικείο σιωπώντας είναι εύκολο. Τι γίνεται όμως όταν το οικείο στενεύει τόσο που η μέχρι πρότινος βολική σιωπή δεν βρίσκει χώρο να γίνει κραυγή; Αγαπάμε τον φόβο μας, αγαπάμε τη σιωπή, αρκεί ο φόβος μας να μην μας κρατά δέσμιους σ'αυτή.

Στο ιστολόγιο Φόβος: Ο Δούρειος Ίππος της εξουσίας έχει ξεκινήσει συζήτηση για τον φόβο με συμμετοχές από διάφορα ιστολόγια. Το άσμα σχετικό και άσχετο μαζί.