Από το ιστολόγιο:
Υπάρχει λόγος σοβαρός (Μάγια Φουργιώτη)
Ημέρα αφιερωμένη σε μια εκτεταμένη συζήτηση για το φόβο.
Από πολλά ιστολόγια (ο κατάλογος παραπλεύρως) και το δικό μου.
Ας μιλήσουμε για το φόβο.
Και πάνω απ'όλα για το ΦΟΒΟ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ.
Τα σχόλια είναι ελεύθερα λόγω της ημέρας.
Ο φόβος του άγνωστου της παιδικής ηλικίας
Ο Φόβος της μοναξιάς που μας πάει στην αγάπη...........
(Για να ακούσετε τη μελοποίηση του ποιήματος συνδεθείτε εδώ)
Το σκοτάδι, οι νεραϊδες που σου παίρνουν τη λαλιά, η βροντερή φωνή του ιερέα εκ του άμβωνος, ο Κάϊν και ο 'Αβελ, οι νυχτερίδες, τα ύψη, τα θηρία, το σχοινί που κόβεται, "ο θεός που βλέπει τα πάντα", η αποτυχία, η απογοήτευση, η αρρώστια, η μοναξιά, η ανεργία, ο βυθός, οι απώλειες, τα σκοτεινά πρόσωπα, οι μαφιόζοι, οι νυχτερινές επιθέσεις, ο εαυτός, η απόρριψη, ο θάνατος, το σύμπαν, αυτό το θηρίο που κατοικεί μέσα μας. Τόσο ανακατωμένοι οι φόβοι.
Να τελειώνουμε με όλα αυτά (ψιθυρίζω) Πως να τελειώνουμε;
'Ερχονται καταιγίδες, θλίψεις, πρόσωπα πιό σκοτεινά και από το μαύρο σκοτεινό, με πράξεις ωσάν το έρεβος, σχεδιάζουν το μέλλον εξουσιάζοντας και εξουσιάζουν εκβιάζοντας τις νύχτες και τις μέρες μας.Γιατί έχουν τόσο σκοτεινά βλέμματα;
Μα αυτούς και με αυτά πρέπει να τελειώνουμε.
Αλλά πως;
Μιλήστε, φωνάξτε, γράψτε για να μοιραστούμε αυτό το πως.
Ευχαριστώ τους συνιστολόγους και ιδιατέρως τον Κορίνθιο ''Βιβλιοθηκάριο'' που μου χάρισε το εισητήριο για πολλά και ατρόμητα πράγματα.
Υπάρχει λόγος σοβαρός (Μάγια Φουργιώτη)
Ημέρα αφιερωμένη σε μια εκτεταμένη συζήτηση για το φόβο.
Από πολλά ιστολόγια (ο κατάλογος παραπλεύρως) και το δικό μου.
Ας μιλήσουμε για το φόβο.
Και πάνω απ'όλα για το ΦΟΒΟ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ.
Τα σχόλια είναι ελεύθερα λόγω της ημέρας.
Ο φόβος του άγνωστου της παιδικής ηλικίας
Ο Φόβος της μοναξιάς που μας πάει στην αγάπη...........
(Για να ακούσετε τη μελοποίηση του ποιήματος συνδεθείτε εδώ)
Το σκοτάδι, οι νεραϊδες που σου παίρνουν τη λαλιά, η βροντερή φωνή του ιερέα εκ του άμβωνος, ο Κάϊν και ο 'Αβελ, οι νυχτερίδες, τα ύψη, τα θηρία, το σχοινί που κόβεται, "ο θεός που βλέπει τα πάντα", η αποτυχία, η απογοήτευση, η αρρώστια, η μοναξιά, η ανεργία, ο βυθός, οι απώλειες, τα σκοτεινά πρόσωπα, οι μαφιόζοι, οι νυχτερινές επιθέσεις, ο εαυτός, η απόρριψη, ο θάνατος, το σύμπαν, αυτό το θηρίο που κατοικεί μέσα μας. Τόσο ανακατωμένοι οι φόβοι.
Να τελειώνουμε με όλα αυτά (ψιθυρίζω) Πως να τελειώνουμε;
'Ερχονται καταιγίδες, θλίψεις, πρόσωπα πιό σκοτεινά και από το μαύρο σκοτεινό, με πράξεις ωσάν το έρεβος, σχεδιάζουν το μέλλον εξουσιάζοντας και εξουσιάζουν εκβιάζοντας τις νύχτες και τις μέρες μας.Γιατί έχουν τόσο σκοτεινά βλέμματα;
Μα αυτούς και με αυτά πρέπει να τελειώνουμε.
Αλλά πως;
Μιλήστε, φωνάξτε, γράψτε για να μοιραστούμε αυτό το πως.
Ευχαριστώ τους συνιστολόγους και ιδιατέρως τον Κορίνθιο ''Βιβλιοθηκάριο'' που μου χάρισε το εισητήριο για πολλά και ατρόμητα πράγματα.
3 comments:
Ζητάω συγγνώμη για την κατάχρηση. Είναι ένα κείμενο που θα το βάλω σε όλα τα μπλογκ που εκτιμώ. Αν προσβάλλω καποιους, διαγράψτε το. Είναι μια ανάρτηση που ανέβασα στο μπλογκ μου και στους ενωμένους μπλογκερς
Μήπως έφτασε η ώρα να σταματήσουμε την κατηφόρα και να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας; Έχουμε έναν τεράστιο τοίχο μπροστά μας, εχουμε μαζευτεί εκατομμύρια μπροστά του κι αντί να κάνουμε όλοι μαζί μια κίνηση να τον πετάξουμε κάτω, καθόμαστε και πετάμε πετραδάκια.
Αυτό που λείπει από την κυβέρνηση, από τους δημοσιογράφους, από τους πολιτικούς, από τους συνδικαλιστές, από όλους εμάς, είναι ΑΡΧΙΔΙΑ. Κανείς δεν έχει τ’ αρχίδια να κάνει αυτό που πρέπει.
Προτείνω λοιπόν το εξής: Ας αφήσουμε όλοι κάτω τα πετραδάκια που κρατάμε, ας διώξουμε απ’ τα κεφάλια μας όλους αυτούς που έχουν συμφέρον να χωρίζουν τον κόσμο σε πιστούς και άπιστους, φασίστες και αριστερούς, πλούσιους και φτωχούς. Δεν είναι εχθρός μας ο μουσουλμάνος, ο βάζελος, ο αμερικάνος, ο χρυσαυγίτης. Είμαστε όλοι εναντίον του τέρατος που λέγεται καπιταλισμός και με άξονα το χρήμα κάνει τον άνθρωπο απάνθρωπο.
Ήρθε η ώρα να ξεκινήσει ο πόλεμος. Κι αφού δεν υπάρχει κανένα κόμμα ή οργάνωση ή πρόσωπο που να μπορεί ή να θέλει κάτι τέτοιο, ας αρχ’ισει από τους καναπέδες κι απ’ την οθόνη μας:
Ζητάω από όλους τους bloggers, facebookers, tweeters κλπ κλπ να σταματήσουν να πετάει ο καθένας το δικό του πετραδάκι. Ας ξεκινήσουμε όλοι να ανεβάζουμε την ίδια ανάρτηση με τον ίδιο τίτλο π.χ. “Δεν τα φάγαμε μαζί, δεν τα πληρώνουμε μαζί.” με σκοπό να δημιουργήσουμε κάτι μαζικό. Να γίνει όλη η ελληνική μπλογκόσφαιρα μια ανάρτηση, που θα προετοιμάσει το ξέσπασμα. Αξίζει να προσπαθήσουμε. Κανένας άλλος δεν πρόκειται να μας βοηθήσει να βγάλουμε τις αλυσίδες…
(οποιος ενδιαφερεται ας μου στειλει ενα μειλ στο taftar@gmail.com)
Γιατί τόση μαυρίλα πλάκωσε μαύρη σαν καλιακούδα;
Φοβήθηκα και εγώ, που ελάχιστους φόβους εχω,πορευόμενη στην ζωή με μια ανάλαφρη και (χαζο)χαρούμενη διάθεση.
Ξαφνικά φάνηκαν οι κρυμμένοι φόβοι μου που ούτε καν τους γνώριζα και που εσύ φρόντισες να ανασύρεις.
Και κει που πήγαμε να τελειώσουμε με όλα αυτά (εσύ το είπες) με ξαναέριξες στην μαυρίλα με πρόσωπα πιο σκοτεινά ακόμη και εξουσίες διαβολικές.
Λοιπόν για να φτιάξει η διάθεση μου και η διάθεση σου,πετάξου μέχρι την γειτονιά μου για να σκάσει το χειλάκι σου.
Είναι η άλλη άποψη που λέει οτι υπάρχει και άλλος τρόπος να αντιμετωπίσεις την ζωή.
Και αυτός είναι το χιούμορ.
Γελάμε λοιπόν(δεν χασκογελάμε) και πάμε μπροστά.
Σε χαιρετώ με εκτίμηση, σεβασμό αλλά και χιούμορ.
Hi greatt reading your blog
Post a Comment