Ο Φόβος των Φίλων μου Ι

Από το ιστολόγιο:
Elf (Elf)

Της Σοφίας Κολοτούρου

“…Η Κοινή Γνώμη, καλοκουρντισμένη,
κινείται ρυθμικά στις δυο γραμμές,
όπως πάντα, σαν εκκρεμές…”

Νίκος Καζάνας – Ένα Καλοκαίρι

ΤΟ ΕΚΚΡΕΜΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΓΝΩΜΗΣ

Φοβάμαι τον καρκίνο και το AIDS
και στην κλεψύδρα, κόκκους τις στιγμές
το χρόνο μου μετράω, καλός πολίτης,
-που, στα κρυφά, διαβάζω και το Strange
με θεωρίες συνομωσίας τρανταχτές-
τη σκέψη μου τραβάνε, σαν μαγνήτης

στης Κοινής Γνώμης το αέναο εκκρεμές.




Τους Πύργους τους φοβάμαι, μήπως πάλι
κομμάτια γίνουν και τους πάρει το ποτάμι
-και τους ανθρώπους, ως φορείς των μικροβίων,
τον ουρανό, που θα μου πέσει στο κεφάλι,
λιμούς, σεισμούς, πλημμύρες και τσουνάμι
και το θυμό φοβάμαι ηφαιστείων-

και τρέμω με το μαύρο μου το χάλι.



Φοβάμαι σπίλους κι ύποπτα εξογκώματα,
τους εμετούς, το βήχα, τον ιδρώτα,
την κυτταρίτιδα σαφώς και τις ρυτίδες,
-σ’ ένα τσεκ απ αλλάζω χίλια χρώματα,
τα φάρμακά μου παίρνω, πρώτα-πρώτα-
ζητώ να καλυφθώ με προσωπίδες

κι η σκέψη λιγοστεύει τις ελπίδες.

……………………………………………….

Φοβάμαι, όπως με μάθαν να φοβάμαι
και σκέφτομαι όπως θέλουν να σκεφτώ
-πολίτης της Καινούριας Εποχής,
ελεύθερες πληροφορίες δεν θυμάμαι,
γλιστράω σ’ ένα θάνατο αργό,
ακόλουθος, στο βάθος ευτυχής-

γρανάζι ως το τέλος μηχανής.

1/4/2005

Σοφία Κολοτούρου, "Ανεπίκαιρα ποιήματα",
http://www.sofiakolotourou.gr/

Η ανάρτηση αυτή έγινε στα πλαίσια της "Ημέρας ενάντια στο Φόβο".
Δείτε περισσότερα εδώ: http://grfear.blogspot.com/