Φ _ β_ ς

Από το ιστολόγιο:
Εξεγερμένο το 2009 (HappyHour)

«Ο τελευταίος εργαζόμενος»

Αθήνα, έτος 2013, οδός Γεωργίου Παπαδόπουλου.

Το φως της ανακριτικής λάμπας έπεφτε εκτυφλωτικά πάνω του. Τα μάτια του κόκκινα είχαν μικρύνει από την αϋπνία, ένιωθε σαν μικρό ποντίκι , 43 ώρες είχαν περάσει από την ώρα που έκλεισαν οι κάλπες και τον συνέλαβαν. Λογικά τα εκλογικά αποτελέσματα θα πρέπει να είχαν ανακοινωθεί, σκέφτηκε, έτσι εξηγείται και η αγριότητα των βασανιστηρίων του που είχαν ενταθεί τις τελευταίες ώρες. Ναι, ναι σίγουρα αυτό ήταν. Αν και στην αρχή είχε αποδώσει την απότομη μανία των μπάτσων στην άκαμπτη στάση του, τώρα ήταν σίγουρος πως είχαν ανακοινωθεί τα αποτελέσματα. Στη σκέψη αυτή δεν μπόρεσε παρά να χαμογελάσει. Ολέθριο λάθος! Ο διοικητής, που μόλις είχε αναλάβει ο ίδιος προσωπικά την υπόθεση του, είδε με την άκρη του ματιού του το πρόσωπο του. Τινάχτηκε στον αέρα, πετώντας την καρέκλα του.

«Γέλας ρε καθίκι;» ούρλιαξε και του ρίξε σφαλιάρα.

«Γελάς;»

«Δεν έχεις καταλάβει τι σε περιμένει. Το ξύλο που έφαγες ήταν μόνο η αρχή. Τώρα θα αρχίσει το μεγάλο γλέντι.»

Σιωπή.

«Τι έγινε μωρή κουφάλα σου κόπηκε το γέλιο τώρα; Δεν πρόκειται να φύγεις από ‘δώ αν δεν μιλήσεις. Και επειδή σε συμπάθησα λίγο θα σου δώσω μια πρόγευση τι θα ακολουθήσει, δες το σαν μια τελευταία ευκαιρία να μετανοήσεις. Ξεκινάς με 3 ώρες Πρετεντέρη. Τα καλύτερα αποσπάσματα από τα δελτία ειδήσεων και από τις εκπομπές του. Ακολουθούν 5 ώρες ραδιοφωνικός Πορτοσάλτε κι ύστερα Παπαδημητρίου μέχρι να καταρρεύσεις. Σε συνεφέρνουν κραυγές Μπουμπούκου και στο καπάκι ντιβιντι με συνέντευξη Μανδραβέλη. Και να δω μετά αν θα μας κουνιέσαι! Ποιος είσαι εσύ ρε που αψήφησες την προπαγάνδα μας; Ποιος είσαι εσύ ρε που τόλμησες να μην ψηφίσεις ΠΑΣΟΚ; Ποιος είσαι εσύ που δεν θα καταναλώσεις ό,τι εμείς πουλάμε; Ποιος είσαι εσύ ρε που δεν σε νοιάζει άμα σε απολύσουν; Ποιος είσαι εσύ που δεν θα υπογράψεις την επιχειρησιακή σου σύμβαση; Ε; Μίλα επιτέλους ; Τι έχεις να πεις;»

«Δ Ε Ν Φ Ο Β Α Μ Α Ι»

-------------------------

------------------------

Σε φοβάμαι γιατί δεν σε ξέρω, γιατί δεν μου μοιάζεις.

Φοβάμαι το χρώμα του δέρματος σου, γιατί είσαι διαφορετικός από μένα.

Φοβάμαι πως με φοβάσαι όσο κι εγώ.

Φοβάσαι πως δεν σου φτάνουν αυτά που έχεις.

Φοβάσαι πως θα μείνεις μόνος.

Φοβάσαι πως το παιδί σου φοβάται τον κόσμο που του ετοίμασες.

Φοβάται πως θα χάσει τη δουλειά του.

Φοβάται πως αν πει τη γνώμη του δυνατά θα χάσει όσα κέρδισε με κόπο.

Φοβάται που κι εμείς φοβόμαστε μόνο για τον εαυτό μας.

Φοβόμαστε πως άδικα βγαίνουμε στον δρόμο.

Φοβόμαστε που η εξουσία μας κοιτάζει με θράσος και ξετσιπωσιά.

Φοβόμαστε πως εσείς δεν θα πάψετε ποτέ να φοβάστε.

Φοβάστε για τη ζωή σας.

Φοβάστε να το παραδεχτείτε.

Φοβάστε πως οι άνθρωποι όταν φοβούνται γίνονται αγρίμια.

Φοβούνται να ζητήσουν βοήθεια.

Φοβούνται την οργή των αδικημένων.

Φοβούνται εσένα κι εμένα που δεν φοβόμαστε να αντισταθούμε, όμως φοβάμαι όσο το φοβάσαι κι εσύ πως τελικά ελεύθερος είναι αυτός που δεν φοβάται.

Η ανάρτηση αυτή έγινε στα πλαίσια της ημέρας κατά του φόβου.

(πατήστε για όλες τις συμμετοχές)