tag:blogger.com,1999:blog-4281866724160917022.post8251890971956078832..comments2024-01-31T21:23:33.559+02:00Comments on Φόβος: Ο Δούρειος 'Ιππος της Εξουσίας | Fear: The Trojan Horse of Power: Τα φοβερά μηRodiahttp://www.blogger.com/profile/05376191142483735168noreply@blogger.comBlogger1125tag:blogger.com,1999:blog-4281866724160917022.post-40261140895639201482011-02-17T02:43:11.634+02:002011-02-17T02:43:11.634+02:00Είναι πραγματικά αποκαλυπτικό και λυτρωτικό να σκε...Είναι πραγματικά αποκαλυπτικό και λυτρωτικό να σκεφτεί κανείς πώς κάποιες στιγμές, τις οποίες όσοι βρίσκονταν δίπλα μας πολλές φορές δε θυμούνται, καθόρισαν το "ποιοι" γίναμε.<br /> Κάνοντας την "αντιγραφή", για το μάθημα της "γλώσσας", και καθώς ακόμη μάθαινα τους κανόνες εκμαιταλευόμουν όλο το εύρος της γραμμής στο τετράδιο. Όταν το πρόσεξε, η μητέρα μου με μάλωσε που πέρασα την κάθετη γραμμή. "Θα έρθει η αστυνομία;" ρώτησα. "Ναι". Περίμενα το περιπολικό να σταματήσει στη γωνία για μένα. Χρειάζονταν πέντε με δέκα λεπτά για να φτάσουν οι.. "αυτοί". Με έπιασε φόβος! Και μετά πανικός πνιγμένος. Τί να κάνω για να γλιτώσω; Και να το μουτζουρώσω από πάνω πάλι θα το καταλάβαιναν. Θα έλεγα ότι το έκανα γιατί δεν ήξερα. Ως το βράδυ, ακόμη, δεν είχαν φανεί.<br /> Την επόμενη μέρα είχα το νου μου να κρυφτώ στο πλάι του δρόμου, πηγαίνοντας σχολείο. Και τα διαλείματα δεν τα ευχαριστήθηκα γιατί κοιτούσα τα αυτοκίνητα. Η δασκάλα, περιέργως, που το διάβασε δε με κοίταξε. Ως το βράδυ δεν με ζήτησε κανείς και η μητέρα μου το ξέχασε εντελώς. ΜΑ, ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΕ; Είμαι ένοχος! Και θα πάω στη φυλακή..<br /> Το σκέφτηκα. Η αστυνομία δεν ήρθε γιατί, ευτυχώς, δεν το κατάλαβε εκείνη τη στιγμή, η μαμά δεν το είπε σε κανέναν γιατί με αγαπάει και με υποστηρίζει και η δασκάλα δεν το πρόσεξε/ανέφερε γιατί ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΑΡΑΝΟΜΟ!! Ήταν ένα ψέμα για να μάθω να συμπεριφέρομαι ορθά( η λέξη που χρησημοποίησα τότε ήταν "σωστά").<br /> Έκτοτε, η αλήθεια των "μεγάλων" δεν ήταν αδιαπραγμάτευτη! Κάθε συμβουλή που ήταν ριζοσπαστική, σε όσα είχα μάθει, ή, πιο συχνά, δε μου άρεσε περνούσε από τη, μη γινομέμη ακόμη, κρίση μου..<br /> Είμαι τυχερός που αντιμετώπισα νωρίς ένα τόσο γελοίο ψέμα και μπορούσα να το αντιληφθώ.<br /> Στα δέκα πέρασα απ' το κόσκινο και την θρησκεία[κι ας το έκρυβα καλά για άλλα πέντε-εφτά χρόνια από το ..φόβο(!) για την θεοκρατούμενη κοινωνία, με τον "τρελλό" παπά, και το μονοδιάστατο σχολείο].<br /> Ποιός να το 'λεγε ότι αυτό το "μη"..Costahttps://www.blogger.com/profile/01834506214405495473noreply@blogger.com