tag:blogger.com,1999:blog-42818667241609170222024-02-07T20:46:25.479+02:00Φόβος: Ο Δούρειος 'Ιππος της Εξουσίας | Fear: The Trojan Horse of PowerRodiahttp://www.blogger.com/profile/05376191142483735168noreply@blogger.comBlogger117125tag:blogger.com,1999:blog-4281866724160917022.post-49418303853895152742013-11-16T14:54:00.001+02:002013-11-16T14:54:07.212+02:0017 Νοέμβρη 1973. Μια ακόμη στοιχειωμένη μέρα<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="270" src="//www.youtube.com/embed/xXccfpWK1Og" width="480"></iframe>kanaliotishttp://www.blogger.com/profile/01753556646751605530noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4281866724160917022.post-32759119457863443552011-02-25T17:45:00.001+02:002011-02-25T18:01:25.149+02:007/2: Ημέρα κατά του Φόβου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCEjHpfjYKDw_qwkQPBRYLKTKIAIoscbsQ7aKK1dqvjoPvuZScC2bctHgynxNpun-2-O5cgiTmn_3jtLa7-c2n6Y19Rqapvov8B8BYlfSyjziHBu47APzo9RQiOUO7OrYl9AeiRd4ZRcY/s1600/Fear+-+Main+Image.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5570694158843943122" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCEjHpfjYKDw_qwkQPBRYLKTKIAIoscbsQ7aKK1dqvjoPvuZScC2bctHgynxNpun-2-O5cgiTmn_3jtLa7-c2n6Y19Rqapvov8B8BYlfSyjziHBu47APzo9RQiOUO7OrYl9AeiRd4ZRcY/s400/Fear+-+Main+Image.jpg" style="height: 258px; width: 400px;" /></a> <br />
<div><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><b>Φόβος:</b> Ουσιαστικό. <br />
Αλλά και ουσιαστικός. <br />
<span lang="EN-US"> <br />
</span>Διαχρονικός και πανανθρώπινος. <br />
Ικανός, να κάμψει κάθε αντίσταση, <br />
να παγώσει και την πιο αποφασιστική δύναμη, να αναστείλει την εξέλιξη. <br />
<span lang="EN-US"> <br />
</span>Ο φόβος είναι φυσικό, κοινό συναίσθημα. Όλοι φοβούνται. <br />
Και οι μεν και οι δε. Και οι πάνω και οι κάτω. <br />
Το στοίχημα είναι πάντα το ποιος θα ελέγξει το φόβο <br />
και θα τον διαχειριστεί προς όφελός του, <br />
και πώς θα καταφέρει να μετατρέψει <br />
ένα εργαλείο χειρισμού συνειδήσεων σε μηχανισμό προστασίας. <br />
<br />
Η εποχή της πλαστής ευδαιμονίας μαζί με τις ψευδαισθήσεις της τελείωσε. <br />
Ήρθε η ώρα της πληρωμής. <br />
Τώρα καλείται να πληρώσει όποιος φοβηθεί πρώτος. <br />
<b>Και αυτός είναι πάντα όποιος έχει να χάσει τα περισσότερα. <br />
</b><b><span lang="EN-US"> <br />
</span></b>Σήμερα γράφουμε για τον φόβο προσπαθώντας να τον ξορκίσουμε. <br />
Τον βάζουμε απέναντί μας. <br />
Τον αναγνωρίζουμε, για να μπορέσουμε να τον απομυθοποιήσουμε <br />
και να τον αντιμετωπίσουμε. <br />
Όλα τα νομίσματα έχουν δύο όψεις: <br />
τίποτα δεν είναι από μόνο του καλό ή κακό, πολύ ή λίγο, <br />
σημασία έχει με πόση σοφία ή λογική διαχειριζόμαστε καθετί. <br />
<br />
<strong>Ο φόβος δεν ανήκει σε κανέναν, γι' αυτό εύκολα αλλάζει κατεύθυνση. <br />
</strong><span lang="EN-US"> <br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="328" src="http://www.youtube.com/embed/4p3taZ0lQik" title="YouTube video player" width="530"></iframe> <br />
<br />
</span><span lang="EN-US"><em><span style="font-size: 85%;">Image by: </span></em><a href="http://lish-55.deviantart.com/art/Fear-149016356?q=boost%3Apopular%20fear&qo=204"><em><span style="font-size: 85%;">Lish-55</span></em></a><em><span style="font-size: 85%;"> on </span></em><a href="http://www.deviantart.com/"><span style="color: blue; font-size: 85%;"><em>www.deviantart.com</em></span></a></span><b><o:p></o:p></b></div></div><br />
--------------------------------------------------------------------- <br />
<span style="color: #339999; font-style: italic; font-weight: bold;">Λίστα </span><span style="font-style: italic; font-weight: bold;">(με αλφαβητική σειρά)</span><span style="color: #339999; font-style: italic; font-weight: bold;"> των blogs που συμμετέχουν:</span> <br />
<br />
<span style="color: silver; font-weight: bold;">{Α}</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Αβίαστα: <a href="http://horisvia.blogspot.com/2011/02/blog-post.html">Και μετά τον φόβο, τι;</a> (theodota nantsou) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Agrampelli: <a href="http://agrampelli.blogspot.com/2011/02/blog-post.html">Ο κ.Φόβος</a> </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Ακροβάτης: <a href="http://acrobatis.blogspot.com/2011/02/blog-post_07.html">ο πεχλιβάνης αέρας που παρασέρνει το φόβο,δηλαδή την αγάπη</a> </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Aliceland: <a href="http://alice-land.blogspot.com/2011/02/blog-post_08.html">Φόβε φόβε είσαι εδώ;</a> (ALICE) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Anna-Silia: <a href="http://silia.wordpress.com/2011/02/07/">Φόβος… Γνώση ή Άγνοια;</a> </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Ante Quem: <a href="http://coerdia.wordpress.com/2011/02/07/%CF%86%CF%8C%CE%B2%CE%BF%CF%82/">Δωμάτιο 101</a> (coerdia) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Απόλλων Εκάεργος: <a href="http://apollonekaergos.blogspot.com/2011/02/blog-post.html">Φόβος και Θυμός</a> (ΑΠΟΛΛΩΝ) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Απόπειρα Εκφρασης: <a href="http://islandlayer.wordpress.com/2011/02/07/1-6/">Δεν φοβάμαι να φοβάμαι</a> (island) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Arkoudos.com <a href="http://arkoudos.com/blog/?p=2564">#GrFear</a> (arkoudos) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Aura Voluptas: <a href="http://auravoluptas.wordpress.com/2011/02/07/the-fear/">The Fear</a></span> <br />
<br />
<span style="color: silver; font-weight: bold;">{Β}</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Βελούδινη σκιά: <a href="http://veloudo.blogspot.com/2011/02/blog-post_07.html">Οι φοβιτσιάρες βίδες κι άλλα νευρικά εξαρτήματα</a> (Coco) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Blow your head off: <a href="http://blowyourheadoff.wordpress.com/2011/02/07/phobophobia/">φοβοφοβία</a> (kopoloso) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">BLUES HAND: <a href="http://blues-hand.blogspot.com/2011/02/httpgrfearblogspotcom.html">http://grfear.blogspot.com</a> </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Bourek: <a href="http://bourek-sulp.blogspot.com/2011/02/blog-post.html">Τα φοβερά μη</a> (Sulpice) </span><br />
<br />
<span style="color: silver; font-weight: bold;">{C}</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Celin: <a href="http://celinathens.blogspot.com/2011/02/blog-post_07.html">ΦΟΒΟΣ ( ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ.)</a></span> <br />
<br />
<span style="color: silver; font-weight: bold;">{D}</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Désillusion: <a href="http://abttha.blogspot.com/2011/02/blog-post_07.html">φόβος. θέλω το χέρι σου</a></span> <br />
<br />
<span style="color: silver; font-weight: bold;">{Ε}</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Έγκλημα και τιμωρία: <a href="http://eglima.wordpress.com/2011/02/07/fear/"> Φόβος</a> (Νίνα Κουλετάκη) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">El Sombrero: <a href="http://goo.gl/fb/dV16g">…σιγά μην φοβηθώ...</a> (duendes) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Ελεύθερος Δικτυογράφος: <a href="http://nefelikas.wordpress.com/2011/02/07/i-fear-that/">Φοβάμαι ότι...</a> (Elikas) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Εlf: <a href="http://elfeleni.blogspot.com/2011/02/blog-post.html">Ο Φόβος των Φίλων μου Ι</a> </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Εξεγερμένο το 2009: <a href="http://exegermenoto2009.blogspot.com/2011/02/blog-post.html">Φ _ β_ ς </a>(HappyHour) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Eskarina: <a href="http://eskarinasmith.blogspot.com/2011/02/blog-post_07.html">Αρνούμαι να φοβάμαι</a> </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Έφηβος: <a href="http://efhbos.wordpress.com/2011/02/07/grfea/">Σιγά μη φοβηθώ!!!</a></span> <br />
<br />
<span style="color: silver; font-weight: bold;">{G}</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Gatouleas: <a href="http://tinyurl.com/6622u7j">David Bowie feat. Nine Inch Nails – I'm Afraid Of Americans (Ημέρα Ενάντια στόν Φόβο)</a> </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">GiagiaDuck's Posterous: <a href="http://giagiaduck.posterous.com/42270987">#Φόβος</a> (GiagiaDuck) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Grep Alt: <a href="http://malvumaldit.wordpress.com/2011/02/07/5601/">#</a> (Stazybo Horn) </span><br />
<br />
<span style="color: silver; font-weight: bold;">{H}</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Η Θεία Απ' Το Σικάγο: <a href="http://antifasis.blogspot.com/2011/02/blog-post.html">Ήρθαν τα άγρια να φοβίσουν τα ήμερα! (στο τέλος θα φοβόμαστε και τη σκιά μας)</a> </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Η Ωραία Σέλιτσα: <a href="http://selitsanos.blogspot.com/2011/02/blog-post_3627.html">Έμφοβο παραλήρημα </a>(Σελιτσάνος) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Herr K. <a href="http://herrkstories.wordpress.com/2011/02/07/fear/">φοβάμαι (ότι κατέληξα διδακτικός)</a></span> <br />
<br />
<span style="color: silver; font-weight: bold;">{I}</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Indiblog: <a href="http://indictos.wordpress.com/2011/02/08/fear/">Φόβος</a> (indictos) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Innerscapes: <a href="http://spy-innerscapes.blogspot.com/2011/02/blog-post.html">Φόβος: ο πιο ύπουλος <strike>νικημένος</strike> εχθρός μου</a> (Spy) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">It's the end of the world as we knew it: <a href="http://strintzo.blogspot.com/2011/02/blog-post.html">η εξουσία του φόβου</a> (mamma) </span><br />
<br />
<span style="color: silver; font-weight: bold;">{K}</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Καλώδια: <a href="http://kalodia.blogspot.com/2011/02/blog-post_07.html">καιρός είναι τους γυρίσουμε όλους τους φόβους μας πίσω </a>(καλώδιο) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Καμηλοκαβαλαρίες: <a href="http://darthiir.blogspot.com/2011/02/blog-post_07.html">Φόβος, ο δορυφόρος του ανθρώπου</a> (Darthiir the Abban) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Κανάλι: <a href="http://kanali.wordpress.com/2011/02/07/grfear/">Μη σε φοβίζουν. Τρόμαξέ τους!!!</a> (Kanali) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Κατά της επιλόχειας κατάθλιψης: <a href="http://epiloxeiakatathlipsi.blogspot.com/2011/02/blog-post_6022.html">Ξορκίζω τον φόβο... !! ...</a> (Καλλη) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Κατερίνα: <a href="http://agauch-katerina.blogspot.com/2011/02/blog-post_07.html">Φοβάσαι; Και εγώ!</a> </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Κόκκινο μπαλόνι: <a href="http://kokkinompaloni.wordpress.com/2011/02/07/grfear/">Ο φόβος φυλάει τα έρμα</a> </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Κούκος (μονος): <a href="http://koukosmonos.blogspot.com/2011/02/blog-post.html">Ο φόβος του μπλόγκερ πριν από την ανάρτηση</a> </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Κουπέπκια ατάκτως τυλιγμένα: <a href="http://koupepkia.blogspot.com/2011/02/blog-post.html">Περιμένοντας τον φόβο</a> (k2) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Kovovoltes: <a href="http://kovovoltes.blogspot.com/2011/02/blog-post_07.html">ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΣΤΟ ΦΟΒΟ...</a> (kovo voltes...) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Кроткая: <a href="http://krotkaya.wordpress.com/2011/02/07/grfear/">τι φοβάσαι;</a> </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Κυνοκέφαλοι: <a href="http://kynokefaloi.blogspot.com/2011/02/blog-post.html">να καταγγέλουμε το φόβο είναι ίσως "εύκολο"</a> (γρηγόρης στ.) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Κυρ-ι-λούμπεν: <a href="http://kyr-i-louben.blogspot.com/2011/02/blog-post_06.html">Ο φόβος ως καταναλωτικό προϊόν και ως μέσο συντηρικοποίησης της κοινωνίας</a> (chmarni) </span><br />
<br />
<span style="color: silver; font-weight: bold;">{L}</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Λάσπη στ' αστέρια: <a href="http://laspistasteria.wordpress.com/2011/02/08/the_truman_show/">Τhe Τρόμος Show (των 8)</a> (μούργος) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Latecomer: <a href="http://perastikos-latecomer.blogspot.com/2011/02/blog-post.html">Φοβάμαι φοβισμένο να σε δω</a> </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">L' Enfant de la Haute Mer: <a href="http://inconue.wordpress.com/2011/02/07/no-fear/">Φόβος, Φόβοι... Όχι !</a> </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Lixnos: <a href="http://girevo-ton-diogeni.pblogs.gr/2011/02/prepei-na-fobasai-paidi-moy-etsi-tha-gineis-nomotaghs-poliths.html">Πρέπει να φοβάσαι, παιδί μου. Έτσι θα γίνεις νομοταγής πολίτης.</a> (olvios) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">loutrakinow: <a href="http://loutrakinow.blogspot.com/2011/02/blog-post_3001.html">Φόβος: Ο Δούρειος ίππος της εξουσίας</a></span> <br />
<br />
<span style="color: silver; font-weight: bold;">{M}</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Μαμά...ετών 39..! <a href="http://natassaki.wordpress.com/2011/02/07/grfear/">Φόβος;</a> (νατασσάκι) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Mamma El: <a href="http://mammael.blogspot.com/2011/02/blog-post_08.html">Ξορκίζω τον φόβο............</a> </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Μανώλης Μεσσήνης: <a href="http://manolismessinis.blogspot.com/2011/02/blog-post.html">Φόβος</a> </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Margo: <a href="http://margo-k.blogspot.com/2011/02/blog-post.html">κατά του φόβου</a> </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Masterpcm: <a href="http://masterpcm.blogspot.com/2011/02/blog-post.html">"Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες"</a> </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Μαύρος Γάτος - Το Ταξίδι Της Επιστροφής: <a href="http://mavrosgatos.blogspot.com/2011/02/blog-day.html">Ο Φ>ό<ΒΟΣ</a> (Μαύρος Γάτος) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Memoryland: <a href="http://gerasimos-memoryland.blogspot.com/2011/02/blog-post.html">Η πολιτική του φόβου ή ο φόβος της πολιτικής</a> (Γεράσιμος) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">MEN 24 - Κ.Κ.Μοίρης: <a href="http://kkmoiris.yooblog.gr/2011/02/07/1312/">κάτι σαν Φόβος</a> (kkmoiris) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα Blog: <a href="http://living-journal.blogspot.com/2011/02/blog-post_1261.html">Η περί φόβου αυταπάτη</a> (Nicholas) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Μοσχαρία: <a href="http://moscharia.blogspot.com/2011/02/blog-post_07.html">Να φοβάσαι!</a> (Conko) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Mousikopodilato: <a href="http://www.twitlonger.com/show/8ls9jb">δυο λόγια για το φόβο ενός πεσιμιστή...</a> (Nikolas) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Μπαμπάκης: <a href="http://mpampakis.wordpress.com/2011/02/07/grfear-mia_anakrisi_ston_fovo/">Μια ανάκριση στον Φόβο</a> (mpampakis) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Μπλογκ της Αντίδρασης και του Αχαλίνωτου Σεξ: <a href="http://antidrasiandsex.blogspot.com/2011/02/blog-post.html">Μπας και φοβάσαι;</a> (Αntidrasex) </span><br />
<br />
<span style="color: silver; font-weight: bold;">{N}</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">News on the rocks: <a href="http://newsontherocks.blogspot.com/2011/02/blog-post.html">ΕΠΙΚΑΙΡΟΦΟΒΙΑ η αρρώστια της εποχής μας....</a> (Dimitris) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">No Budget blog: <a href="http://tinyurl.com/5v8trr9">Τώρα πια δεν φοβάμαι..</a> (asinnerman) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">No particular reason: <a href="http://no-particular-reason.blogspot.com/2011/02/blog-post_07.html">Περί φόβου</a> (konstantinos) </span><br />
<br />
<span style="color: silver; font-weight: bold;">{Ξ}</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Ξανά Ξανθιά: <a href="http://vatraxokoritso.blogspot.com/2011/02/blog-post.html">Φόβος: αρχαία ελληνική λέξη, ουσιαστικό, γένους αρσενικού...</a> (vatraxokoritso) </span><br />
<br />
<span style="color: silver; font-weight: bold;">{O}</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">O Antista/Chef προτείνει... <a href="http://tinyurl.com/6a2vmbm">Μην εκτίθεσαι στο φόβο</a> (Antista/Chef) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">O βιβλιοθηκάριος: <a href="http://vivliothekarios.blogspot.com/2011/02/blog-post_07.html">Τα επιμύθια του φόβου</a> (Γιώργος Κατσαμάκης) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Ο δύτης των νιπτήρων: <a href="http://dytistonniptiron.wordpress.com/2011/02/07/fovos/">Μικρό μονόπρακτο για το φόβο.</a> (Δύτης των νιπτήρων) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Όλα στα κάρβουνα: <a href="http://karvouna.wordpress.com/2011/02/07/skiahtro/">Το σκιάχτρο</a> (Δημήτρης Ρουσουνέλος) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Old Boy: <a href="http://old-boy.blogspot.com/2011/02/blog-post_07.html">Ποιον φόβο αγάπησα πάλι</a> </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Ονειροπαγιδευμένος: <a href="http://taepikaira.blogspot.com/2011/02/vs.html">Φόβος vs Λογική</a> (Μάνος) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Ό,τι φας κι ό,τι πιεις: <a href="http://kitsosmitsos.blogspot.com/2011/02/blog-post_07.html">Ο φόβος της σιωπής</a> (KitsosMitsos) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Ουδέν αμιγές: <a href="http://ouden-amiges.blogspot.com/2011/02/blog-post_07.html">Ο φόβος μου, του φόβου σου, τον φόβο του</a> (Riski) </span><br />
<br />
<span style="color: silver; font-weight: bold;">{Π/P}</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Πεντανοστιμη: <a href="http://pentanostimi.blogspot.com/2011/02/blog-post_07.html">Συλλαβίζοντας το Φ Ο Β Ο </a>(pentanostimi) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Περιβάλλον: <a href="http://pantelismitsiou.blogspot.com/2011/02/blog-post_9629.html">Ο παρεξηγημένος Φόβος</a> (Παντελής) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Πο Πο Culture! <a href="http://popoculture.blogspot.com/2011/02/blog-post_07.html">Ο φόβος μας φέρνει πιο κοντά</a> </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Ποίηση στη σκάλα: <a href="http://poetryscale.wordpress.com/2011/02/07/nofear/">ο προβολέας της</a> (manos) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Πρόσωπα – Ρίτσα Μασούρα: <a href="http://ritsmas.wordpress.com/2011/02/07/grfear/">Η τέχνη και η τεχνική του φόβου</a> (ριτς) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Psi-action: <a href="http://psi-action.blogspot.com/2011/02/blog-post.html">Ημέρα ενάντια στο φόβο</a></span> <br />
<br />
<span style="color: silver; font-weight: bold;">{Ρ/R}</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Radioblogspot: <a href="http://radioblogspot21.blogspot.com/2011/02/blog-post_10.html">βαγγέλης μίχος</a> - εδώ: <a href="http://www.divshare.com/download/14023890-0f3">download</a> </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Ροΐδη Εμμονές: <a href="http://roides.wordpress.com/2011/02/07/7feb11/">Θρησκεία, η ιδεολογία του Κενού κι ο Φόβος</a> (Ροΐδης) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Roadartist......in Athens: <a href="http://roadartist.blogspot.com/2011/02/o.html">Ο ιός του φόβου</a> (roadartist) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Rodia: <a href="http://rodia.wordpress.com/2011/02/07/grfear-kid/">Ο φόβος φυλάει τα έρημα ή τα... ελέγχει;</a> </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Rodia Mixer: <a href="http://rodiat7.blogspot.com/2011/02/grfear.html">Η Μουλίν φοβάται τα ραμόνια </a>(Rodia) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Rorschach's Journal: <a href="http://georgerouvas.blogspot.com/2011/02/blog-post.html">Ο κύκλος των Χαμένων Φοβικών</a> (G. Rouvas) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Rubies and Clouds: <a href="http://rubycloud.blogspot.com/2011/02/blog-post_07.html">Ο φόβος να πεθάνει πρώτος</a> (nefosis) </span><br />
<br />
<span style="color: silver; font-weight: bold;">{Σ/S}</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Σελιδοδείκτης: <a href="http://selidodeikths.blogspot.com/2011/02/nothing-to-fear.html">Nothing to Fear...</a> (Δημήτρης Τερζής) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Silentcrossing's Blog: <a href="http://tinyurl.com/6d9jxyo">Ο φόβος στα χρόνια της Σ.Σ.Σ.*</a> (silentcrossing) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Σκληρο-Πυρηνικός Κόσμος: <a href="http://hard-coreworld.blogspot.com/2011/02/blog-post.html">Φόβος: το Κλουβί</a> (Σκληρο-Πυρηνικός Φυσικός) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Sobreviviendo of the past-del pasado: <a href="http://juanitalaquejica.blogspot.com/2011/02/blog-post.html">φόβος</a> (Juanita La Quejica) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Sofistis: <a href="http://sofistis.wordpress.com/2011/02/07/07-02-11/">Ο φόβος του ανώνυμου Μπλόγκερ</a> </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Sophia's Blog: <a href="http://sgiakmog.blogspot.com/2011/02/blog-post.html">Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι</a> (Sophia) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Σούπα από κόκκαλο: <a href="http://soupbonesoup.blogspot.com/2010/12/blog-post.html">Ατρόμητος ή καπετάν Τρομάρας;</a> (ζαϊρα) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Spilt Milk: <a href="http://evan5.blogspot.com/2011/02/grfear.html">Φόβος και Τρόμος</a> (Evan5) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Στάχτη και Burberry: <a href="http://stahtikaiburberry.blogspot.com/2011/02/blog-post_07.html">Η πλατεία Ταχίρ ως αντίδοτο στο φόβο</a> (El Romandante) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Strange Journal: <a href="http://tinyurl.com/6aov6oj">ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΣΕ ΦΟΒΙΖΕΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ</a> (Stranger) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Swimming Around: <a href="http://angela-lucy.blogspot.com/2011/02/blog-post.html">Φοβάμαι...</a> (An-Lu) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Σύνδεση με Κάιρο: <a href="http://tinyurl.com/64htg3t">ονειροφοβία</a> (aqua) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">ΣΥ.ΡΙΖ.Α Εργαζομένων ΕΥΔΑΠ: <a href="http://syrizaeydap.wordpress.com/2011/02/07/7%CF%86%CE%BB/">Στήριγμα του σοκ και δέους</a> (ftanei_pia) </span><br />
<br />
<span style="color: silver; font-weight: bold;">{Τ}</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Τα δικά μου γράμματα: <a href="http://glavkos.posterous.com/conquering-fear">Conquering fear</a> (Glavkos) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">The art of Pessimism: <a href="http://artofpessimism.blogspot.com/2011/02/blog-post.html">Ο φόβος...της Εξουσίας</a> (Zed) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Το βυτιο: <a href="http://tovytio.wordpress.com/2011/02/07/xai_laif/">χάι λάιφ</a> </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Το μπλογκ της Αγκνιρας: <a href="http://tinyurl.com/6yfjwq5">Τι χρώμα έχει ο φόβος;</a> </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Το τραγούδι μας σχηματίζει τον κόσμο: <a href="http://euliekougia.wordpress.com/2011/02/07/the-woman-who-talked-to-fear/">the woman who talked to fear</a> (γιούλη κουγιά) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Του κανενός το ρόδο: <a href="http://niemandsrose-niemandsrose.blogspot.com/2011/02/blog-post_07.html">Του Αγίου Φόβου</a> (NIEMANDSROSE) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Τουρνέ στα νησιά: <a href="http://tournestanisia.blogspot.com/2011/02/blog-post.html">ο φόβος φυλάει τα έρ(η)μα.</a> </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Τραβα Καζανακι: <a href="http://tinyurl.com/6gxxdjz">13 και τυχερό</a> (tougo) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Τραπέζι: <a href="http://to-trapezi.blogspot.com/2011/02/blog-post.html">Δέκα μονάδες φόβου</a> (Χρηστος Α. Μιχαηλ) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Truestories: <a href="http://tellmeatruestory.blogspot.com/2011/02/fear-factor.html">Fear factor</a> (sirina) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Τσαλαπετεινός: <a href="http://tsalapetinos.blogspot.com/2011/02/blog-day.html">blog day Φ\Ο/Β\Ο/Σ</a></span> <br />
<br />
<span style="color: silver; font-weight: bold;">{Χ}</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">χ-Κομματια: <a href="http://docamiok.blogspot.com/2011/02/blog-post_07.html">Φοβάσαι;</a> (Moloch) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Χασοδίκης (ο): <a href="http://xasodikis.blogspot.com/2011/02/blog-post_07.html">Ασύμμετρη απειλή, ασύμμετρος φόβος</a> (xasodikis) </span><br />
<br />
<span style="color: silver; font-weight: bold;">{Υ}</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Year of the Dragon: <a href="http://knowdame.wordpress.com/2011/02/08/fear/">Φόβος</a> (KnowDame) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Your painted smile: <a href="http://prokopisdoukas.blogspot.com/2011/02/blog-post_06.html">Η ασφυξία του φόβου</a> (Προκόπης Δούκας) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Υπάρχει Λόγος: <a href="http://ypirxelogos.blogspot.com/2011/02/blog-post_07.html">Ο Φόβος φυλάει τσίλιες........για του φόβου το αληθές</a> (Μάγια Φουριώτη) </span><br />
<br />
<span style="color: silver; font-weight: bold;">{Ζ}</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Zoo: <a href="http://outbreak.wordpress.com/2011/02/07/fovos_blogday/">Να φοβάσαι ρε! Τι σου ζητάνε;</a> (Λουίζα Κορνάρου) </span><br />
<span style="color: silver;">--------------------------------------------------------</span> <br />
<br />
<b>Όλα τα παραπάνω ποστ από τα ιστολόγια που συμμετείχαν,<br />
έχουν επαναδημοσιευθεί κι εδώ, με <span class="Apple-style-span" style="color: #990000;">αντίστροφη </span>αλφαβητική σειρά.</b></div>Spyhttp://www.blogger.com/profile/15306924642643123853noreply@blogger.com76tag:blogger.com,1999:blog-4281866724160917022.post-30409012085231845112011-02-25T17:31:00.000+02:002011-02-25T17:36:06.010+02:00Nα φοβάσαι ρε! Τι σου ζητάνε;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Από το ιστολόγιο:<br />
<a href="http://outbreak.wordpress.com/2011/02/07/fovos_blogday/">Zoo</a> (Λουίζα Κορνάρου)</span><br />
<br />
<br />
<a href="http://outbreak.files.wordpress.com/2011/02/fear_fratzeska.jpg?w=510&h=728" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="http://outbreak.files.wordpress.com/2011/02/fear_fratzeska.jpg?w=510&h=728" style="cursor: hand; cursor: pointer; height: 728px; width: 510px;" /></a><br />
<br />
</div>Rodiahttp://www.blogger.com/profile/05376191142483735168noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4281866724160917022.post-59776176601987788172011-02-25T17:27:00.001+02:002011-02-25T17:33:44.212+02:00Ασύμμετρη απειλή, ασύμμετρος φόβος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Από το ιστολόγιο:</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;"><a href="http://xasodikis.blogspot.com/2011/02/blog-post_07.html">Χασοδίκης (ο):</a> (xasodikis)</span><br />
<br />
<blockquote><br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEj4lZXInZ_Bk6SshsEXe-WQvLS7y-CMv6kF4f_LF4O4TdyMiiXe2QaI5EMDDfsmD7ol4J5E6rbLOqGIWktRmJABYR_lt3ykPTwGuTr6WNTjtLNCbLi0hpgwLORjq0Lo3f3OGlfimRPoA/s400/800px-WTC_smoking_on_9-11.jpeg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEj4lZXInZ_Bk6SshsEXe-WQvLS7y-CMv6kF4f_LF4O4TdyMiiXe2QaI5EMDDfsmD7ol4J5E6rbLOqGIWktRmJABYR_lt3ykPTwGuTr6WNTjtLNCbLi0hpgwLORjq0Lo3f3OGlfimRPoA/s400/800px-WTC_smoking_on_9-11.jpeg" style="cursor: pointer; height: 300px; width: 400px;" /></a><br />
<br />
Σύμφωνα με δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε το Νοέμβριο του 1995 για λογαριασμό του CNN και του Time, το 55 % του αμερικανικού λαού πίστευε ότι "η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει γίνει τόσο ισχυρή, ώστε αποτελεί απειλή για τα δικαιώματα του μέσου πολίτη". Τρεις ημέρες μετά την 11η Σεπτεμβρίου, το 74 % δήλωσε ότι "Θα ήταν απαραίτητο, οι Αμερικανοί να παραιτηθούν από κάποιες ατομικές ελευθερίες τους".<br />
<br />
<span style="font-size: 85%;">(Γκορ Βιντάλ, "Διαρκής πόλεμος για διαρκή ειρήνη", εκδ. Scripta, Αθήνα 2003)</span></blockquote><br />
Φόβος. Ξαφνικά, εκατομμύρια τηλεθεατές σε όλον τον κόσμο παρακολουθούν σε ζωντανή μετάδοση την πτήση 175 της United Airlines να συντρίβεται στον δεύτερο από τους δίδυμους πύργους του Παγκοσμίου Κέντρου Εμπορίου. Υποθέτω ότι δεν ήμουν ο μόνος που σκέφτηκε ότι βλέπει μπροστά στα μάτια του το Γεγονός που, σε μερικές δεκαετίες, θα μνημονεύεται στα βιβλία της Ιστορίας ως η αφορμή έναρξης του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου. Ο οποίος, ευτυχώς βέβαια, δεν ξεκίνησε. Ξεκίνησε όμως άλλος πόλεμος, ο Πόλεμος εναντίον της Τρομοκρατίας. Μπήκαν στη ζωή μας έννοιες όπως "θεολογία της ασφάλειας" και "ασύμμετρη απειλή". Ο καλοντυμένος μελαμψός κύριος που κάθεται στη διπλανή θέση του αεροπλάνου δεν είναι πια απλώς άλλος ένας επιβάτης, έγινε ξαφνικά υποψήφιος μαχητής της Τζιχάντ, που ονειρεύεται τα πιλάφια και τα ουρί του μωαμεθανικού παραδείσου και, προκειμένου να τα απολαύσει μια ώρα αρχύτερα, δεν θα τό 'χε και σε τίποτα να πάρει μερικές δεκάδες αθώους ταξιδιώτες στο λαιμό του. Και τι είναι αυτό το ύποπτο σωληνάριο που κουβαλάει στο τσαντάκι του; Μοιάζει με αθώα οδοντόκρεμα, αλλά ποιος ξέρει αν δεν είναι κάποιο σατανικό, μη ανιχνεύσιμο εκρηκτικό;<br />
<a name='more'></a><br />
Ο Φόβος που προκάλεσαν τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου αποτέλεσε τη νομιμοποιητική βάση για μια σειρά μέτρων περιορισμού των ατομικών ελευθεριών σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο. Μέτρα αστυνόμευσης, περιστολής συνταγματικών δικαιωμάτων και δικονομικών εγγυήσεων, <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/USA_PATRIOT_Act#Controversy">μέτρα που δύσκολα θα επιβάλλονταν</a> αν η τηλεοπτική εικόνα του μοιραίου αεροπλάνου, παιγμένη εκατομμύρια φορές στις τηλεοράσεις όλου του πλανήτη, δεν είχε εδραιώσει τη θέση του Φόβου.<br />
<br />
Μη χαμογελάς κάτω από τα μουστάκια σου, καχύποπτε αναγνώστη, δεν θα βρεις εδώ καμία από τις διάφορες <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/9/11_conspiracy_theories">θεωρίες συνωμοσίας</a> που κυκλοφόρησαν μετά την καταστροφή. Έχε όμως υπ' όψη σου ότι η ανθρώπινη ιστορία είναι σε μεγάλο βαθμό η ιστορία μιας αέναης σύγκρουσης ανάμεσα σε Εξουσιαστές και Εξουσιαζόμενους. Οι σύγχρονες αντιπροσωπευτικές δημοκρατίες δυτικού τύπου φαίνεται βέβαια να έχουν βάλει αυτή τη σύγκρουση στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, είναι όμως έτσι; Μήπως η σύγκρουση έχει απλώς αλλάξει μορφή; Μήπως η τάξη των Εξουσιαστών αυτονομείται όλο και περισσότερο από την τάξη των Εξουσιαζομένων, μήπως προσκολλάται όλο και περισσότερο σε δυνάμεις για τις οποίες ο δικός μας Φόβος είναι ευκαιρία για <a href="http://news.bbc.co.uk/2/hi/in_depth/5305868.stm?ls">καλές μπίζνες</a>;<br />
<br />
Μπορεί και ναι, μπορεί και όχι. Σίγουρες απαντήσεις δεν υπάρχουν, καλό είναι όμως να θυμόμαστε ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο, αυτά που σήμερα θεωρούμε θεμελιώδη και κατοχυρωμένα δικαιώματά μας δεν υπήρχαν από πάντα, προέκυψαν μέσα από μια μακρά διαδικασία εξέλιξης ως μέτρα περιορισμού της εξουσίας με σκοπό ακριβώς την προστασία των πολλών από την αυθαιρεσία των λίγων (ή και του ενός). Γι' αυτό και οφείλουμε να τα περιφρουρήσουμε όσο μπορούμε, τόσο για τους εαυτούς μας όσο και για τους επόμενους. Και ο Φόβος της κατάχρησης αυτών των δικαιωμάτων από έναν αόρατο εχθρό, από μια ασύμμετρη δύναμη που απεργάζεται το κακό μας, είναι ο πιο πειστικός λόγος για να γίνουμε πιο ελαστικοί στην περιφρούρηση, πιο δεκτικοί στην καταστρατήγηση ή την απεμπόλησή τους, πιο διαφανείς απέναντι στην Εξουσία, και τελικά πιο ευάλωτοι.<br />
<br />
(εικόνα από <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/File:WTC_smoking_on_9-11.jpeg">εδώ</a>)<br />
<br />
</div>Rodiahttp://www.blogger.com/profile/05376191142483735168noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4281866724160917022.post-75995418854362837932011-02-25T17:24:00.002+02:002011-02-25T17:30:22.341+02:00Φοβάσαι;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Από το ιστολόγιο:</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;"><a href="http://docamiok.blogspot.com/2011/02/blog-post_07.html">χ-Κομματια</a> (Moloch)</span><br />
<br />
<br />
Φοβήθηκα το Γενάρη του 2010 ότι έχω καρκίνο. Τελικά είχα.<br />
Φοβήθηκα λίγο αργότερα όταν είδα ότι 40% των ασθενών με σάρκωμα Ewing δεν τη βγάζουν καθαρή. Για την ώρα είμαι καλά.<br />
Δε φοβάμαι πλέον εύκολα τη δυσκολία του να βρω δουλειά, το αν θα καθυστερήσω τη διπλωματική, μην παρεξηγηθεί ένας "φίλος", αν θα μου γρατζουνίσουν το αυτοκίνητο.<br />
<br />
<i>Φοβάμαι μόνο μην επιστρέψει το θηρίο στη μέση κάποιου ονείρου μου, σαν το σπίτι που φτιάχνω τώρα και με ξυπνήσει άγρια σαν τηλεφώνημα μέσα στη νύχτα, από εκείνα που κάνουν την καρδιά να τρέχει και να σου παίρνει ώρα να επιστρέψεις, ένα χρόνο ίσως, ίσως πάλι και ποτέ.</i></div>Rodiahttp://www.blogger.com/profile/05376191142483735168noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-4281866724160917022.post-25259483665175200102011-02-25T17:23:00.000+02:002011-02-25T17:25:30.463+02:00Ο Φόβος φυλάει τσίλιες... ...για του φόβου το αληθές<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Από το ιστολόγιο:<br />
<a href="http://ypirxelogos.blogspot.com/2011/02/blog-post_07.html">Υπάρχει λόγος σοβαρός</a> (Μάγια Φουργιώτη)</span><br />
<br />
<br />
Ημέρα αφιερωμένη σε μια εκτεταμένη συζήτηση για το φόβο.<br />
Από πολλά ιστολόγια (ο κατάλογος παραπλεύρως) και το δικό μου.<br />
Ας μιλήσουμε για το φόβο.<br />
Και πάνω απ'όλα για το ΦΟΒΟ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ.<br />
<b>Τα σχόλια είναι ελεύθερα λόγω της ημέρας.</b><br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgT8AhjV8wq7KUA46xvygaYCXRo2T0_Hc6siQ9I4liArn3dpIy0PRWDKXIw3fsH_iNDyP1cpfhRAnVV0cqbxqisH7ekpD96Cgec5py8cjpSvwpkGqaT80OycnlhVE2645E0GNYIFHaMXbH6/s400/la+peur+vaincue.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgT8AhjV8wq7KUA46xvygaYCXRo2T0_Hc6siQ9I4liArn3dpIy0PRWDKXIw3fsH_iNDyP1cpfhRAnVV0cqbxqisH7ekpD96Cgec5py8cjpSvwpkGqaT80OycnlhVE2645E0GNYIFHaMXbH6/s400/la+peur+vaincue.jpg" style="cursor: hand; cursor: pointer; height: 400px; width: 268px;" /></a><br />
Ο φόβος του άγνωστου της παιδικής ηλικίας<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="349" src="http://www.youtube.com/embed/LP-qdYCz3lI" title="YouTube video player" width="425"></iframe><br />
<br />
Ο Φόβος της μοναξιάς που μας πάει στην αγάπη...........<br />
<a name='more'></a><br />
(Για να ακούσετε τη μελοποίηση του ποιήματος συνδεθείτε <a href="http://podcasts.sync.gr/audio/12232/index.html">εδώ</a>)<br />
<br />
Το σκοτάδι, οι νεραϊδες που σου παίρνουν τη λαλιά, η βροντερή φωνή του ιερέα εκ του άμβωνος, ο Κάϊν και ο 'Αβελ, οι νυχτερίδες, τα ύψη, τα θηρία, το σχοινί που κόβεται, "ο θεός που βλέπει τα πάντα", η αποτυχία, η απογοήτευση, η αρρώστια, η μοναξιά, η ανεργία, ο βυθός, οι απώλειες, τα σκοτεινά πρόσωπα, οι μαφιόζοι, οι νυχτερινές επιθέσεις, ο εαυτός, η απόρριψη, ο θάνατος, το σύμπαν, αυτό το θηρίο που κατοικεί μέσα μας. Τόσο ανακατωμένοι οι φόβοι.<br />
Να τελειώνουμε με όλα αυτά (ψιθυρίζω) Πως να τελειώνουμε;<br />
'Ερχονται καταιγίδες, θλίψεις, πρόσωπα πιό σκοτεινά και από το μαύρο σκοτεινό, με πράξεις ωσάν το έρεβος, σχεδιάζουν το μέλλον εξουσιάζοντας και εξουσιάζουν εκβιάζοντας τις νύχτες και τις μέρες μας.Γιατί έχουν τόσο σκοτεινά βλέμματα;<br />
Μα αυτούς και με αυτά πρέπει να τελειώνουμε.<br />
Αλλά πως;<br />
Μιλήστε, φωνάξτε, γράψτε για να μοιραστούμε αυτό το <b>πως</b>.<br />
<br />
<b>Ευχαριστώ τους συνιστολόγους και ιδιατέρως τον Κορίνθιο ''Βιβλιοθηκάριο'' που μου χάρισε το εισητήριο για πολλά και ατρόμητα πράγματα.</b></div>Rodiahttp://www.blogger.com/profile/05376191142483735168noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-4281866724160917022.post-2677136139345496642011-02-25T17:21:00.001+02:002011-02-25T17:21:40.096+02:00Η ασφυξία του φόβου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Από το ιστολόγιο:<br />
<a href="http://prokopisdoukas.blogspot.com/2011/02/blog-post_06.html">Your painted smile</a> (προκόπης Δούκας)</span><br />
<br />
Ο φόβος είναι εσωτερικός, είναι δομικός. Χτυπάει μέσα στα σωθικά, εκεί που οι αγγλοσάξωνες λένε “guts”. O φόβος είναι η έλλειψη της αυτοπεποίθησης, της αίσθησης οτι “θα τα καταφέρεις”.<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7U1rhVMaI6N3BHc5WqGOgcos3nfMn6-F-m9ZNq7v6RUeSlCrKxf8mqm7qhru3h2fKUNZ3K-_GBTxlz9kZM3gBeLcBGOk7rHSAHXwrjFxS7bZ-GGIJEO0wW0H4Yu9fMDS6jjWBg4YuqNk/s1600/chernobyl7.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5570696335730072482" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7U1rhVMaI6N3BHc5WqGOgcos3nfMn6-F-m9ZNq7v6RUeSlCrKxf8mqm7qhru3h2fKUNZ3K-_GBTxlz9kZM3gBeLcBGOk7rHSAHXwrjFxS7bZ-GGIJEO0wW0H4Yu9fMDS6jjWBg4YuqNk/s400/chernobyl7.jpg" style="cursor: hand; display: block; height: 400px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 300px;" /></a><br />
Θα τον καταφέρω τον κερατά. Η αλήθεια θα λάμψει. Η αξία θα επιβληθεί. Δεν μπορεί, η κοινή λογική θα επικρατήσει. Κάποιος από πάνω θα βρεθεί να στείλει στο “πυρ το εξώτερον” τις εμμονές των κομπλεξικών. Η κοινή λογική θα θριαμβεύσει.<br />
<br />
Κι αν αυτό που σου λέει η “λογική” σου, δεν είναι παρά ένα υποκειμενικό “wishful thinking”; Γιατί πάντα είναι πιο δύσκολο να κρίνεις και να εκτιμήσεις σωστά, για τον εαυτό σου; Εκεί χτυπάει ο φόβος. Και η ανασφάλεια γίνεται το μικρό, πράσινο ανθρωπάκι που σε καταδιώκει. <br />
<br />
Ποιός φοβάται πιο πολύ, αυτός ή εγώ; Θα φύγει νύχτα, δεν θα φύγει; Ή μήπως είναι ακόμα πολύ νωρίς; Κι αν εν τω μεταξύ, εμένα με χαντακώσει; Κι αν μου καταστρέψει τη ζωή, την καριέρα, την ψυχική μου ηρεμία; Κι αν από πίσω του βρίσκονται άλλοι, κρυφοί θρασύδειλοι εχθροί, που απαξιούν να βγουν στο φως της ημέρας; <br />
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Κι αν έχω κάνει αλλεπάλληλα λάθη, αν έχω ποντάρει σε “λάθος άλογα”, έχω φερθεί χαζά και απρόσεκτα, έχω καταστρέψει πολύτιμες συμμαχίες; Κι αν έχω μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου; Κι αν αυτό που επιδιώκω έχει τελειώσει προ πολλού - κι εγώ δεν το έχω πάρει χαμπάρι; Κι αν αρνούμαι να αντιμετωπίσω την πραγματικότητα; Μήπως παραμυθιάζομαι, όπως εκατομμύρια άλλοι άνθρωποι που δεν μπορούν να εξηγήσουν την αποτυχία τους - και παριστάνουν στον εαυτό τους τα θύματα; <br />
<br />
Κι αν η κρίση με πάρει από κάτω - και δεν μπορώ να ορθοποδήσω; Κι αν έχω πάρει “τη ζωή μου λάθος”; Κι αν στα σταυροδρόμια έκανα τις λάθος επιλογές; Κι αν κλώτσησα ένα σωρό ευκαιρίες; Κι αν νομίζω οτι με το σταυρό στο χέρι, ανυποχώρητος και “αλαζόνας”, θα καταφέρω κάτι; Κι αν ακόμα κι ο πιο άξιος να είμαι, περάσω απλώς στο πάνθεον των “εκτιμώμενων, αλλά εκτοπισμένων”; <br />
<br />
Κι αν τα λεφτά δεν φτάνουν για τίποτε; Κι αν βυθίζομαι, με μαθηματική ακρίβεια, στη μιζέρια; Κι αν φτάσω να αναπολώ συνέχεια τα προηγούμενα χρόνια - “κάθε πέρσυ και καλύτερα”; Κι αν πρέπει να τα ξεπουλήσω όλα, να συμβιβαστώ με μια ζωή φοβισμένη, μικρή, ανέμπνευστη, χωρίς περιπέτεια - σαν ασφυκτικό καμαράκι; <br />
<br />
Κι αν χάσω την ελπίδα; Κι αν τίποτε δεν βελτιώνεται πια - κι όλα μόνο χειροτερεύουν; Κι αν όλα όσα πρεσβεύω είναι εκτός εποχής, ξεπερασμένα; Κι αν δεν υπάρχει σωτηρία, αλλά μπαίνουμε σε μια σκοτεινή εποχή; Μήπως είμαστε σαν κι αυτούς που έζησαν την <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Belle_%C3%89poque" target="_blank">Belle Epoque</a> - και μετά τους έπνιξε ο πόλεμος στη δυστυχία;<br />
<br />
Όχι. Η καλύτερη θεραπεία για την “κατάθλιψη” είναι να περπατάς πολύ, να γυμνάζεσαι και να φροντίζεις το σώμα σου. Δεν θα μας πάρει από κάτω. Η Ευρώπη θα κάνει αυτό που πρέπει, έστω και την τελευταία στιγμή: Θα ενωθεί. Ή τέλος πάντων, θα βαδίσει προς την οικονομική και πολιτική ενοποίηση. Κι εμείς θα τα καταφέρουμε - έχουμε περάσει πολύ χειρότερα. Φτάνει να σταματήσουμε να αντιδρούμε σπασμωδικά και να αρχίσουμε γρήγορα τις “επισκευές” στο σαραβαλάκι μας...<br />
<br />
Ο φόβος δεν είναι ο δούρειος ίππος της εξουσίας. Ο φόβος είναι ο εσωτερικός εχθρός - και το όπλο του κάθε είδους αυτουργού της αυθαιρεσίας. Δεν θα μας πάρει την αισιοδοξία. Ούτε την ανάσα. Η ζωή θα νικήσει...<br />
<span style="font-weight: bold;"><br />
</span><br />
<span style="font-weight: bold;"><br />
Το post αυτό γράφτηκε για την "Ημέρα ενάντια στο φόβο". <br />
Δείτε περισσότερα (μαζί με ένα εκπληκτικό video) <a href="http://grfear.blogspot.com/" target="_blank">εδώ</a>.</span><br />
<br />
<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzyINZ9JEaMcK8xsamykX14PpSsPOAuZhty8L-hnpl2BU9KUsVdHDAkqRsbOKvieggguiHitdnmoqhfUo7987oBi0d63l6iY5s9UBfqbe2uYUWtPdgSQjmm4bFMLz1UJ14GFhEhPTpJ4M/s1600/41ENBW2JN8L._SL500_AA300_.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5519887382746399858" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzyINZ9JEaMcK8xsamykX14PpSsPOAuZhty8L-hnpl2BU9KUsVdHDAkqRsbOKvieggguiHitdnmoqhfUo7987oBi0d63l6iY5s9UBfqbe2uYUWtPdgSQjmm4bFMLz1UJ14GFhEhPTpJ4M/s200/41ENBW2JN8L._SL500_AA300_.jpg" style="cursor: hand; float: left; height: 200px; margin: 0px 10px 10px 0px; width: 200px;" /></a><span style="font-style: italic;">H φωτό είναι από τις πεταμένες μάσκες του <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Chernobyl_disaster" target="_blank">Chernobyl</a> και το εξώφυλλο από το www.amazon.com<br />
<br />
To post συνοδεύεται (προσέξτε τους στίχους) από το "Fear And Love", από το δεύτερο και καλύτερο άλμπουμ των Βρετανών <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Morcheeba" target="_blank">Morcheeba</a>.</span></div>Spyhttp://www.blogger.com/profile/15306924642643123853noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4281866724160917022.post-14855477815665215212011-02-25T17:18:00.000+02:002011-02-25T17:18:34.864+02:00Φόβος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Από το ιστολόγιο:<br />
<a href="http://knowdame.wordpress.com/2011/02/08/fear">Year of the Dragon</a> (KnowDame)</span><br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;"><object height="334" width="425"><embed height="334" type="application/x-shockwave-flash" width="425" src="http://www.dailymotion.com/swf/x5bndb" wmode="opaque" allowfullscreen="true"></object></div><div style="text-align: center;">“<a href="http://knowdame.wordpress.com/2010/09/30/small-pleasures/#more-4">όποιος φοβάται την αυγή, τη νύχτα ξαγρυπνάει</a>” - <span class="Apple-style-span" style="color: #0c343d;">Ενδελέχεια </span></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><a href="http://www.ygeiaonline.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=4081:2010-12-14-23-17-28&catid=122:psychology">[...]</a> Αν ο νους μας, αντί να προσπαθεί να ελέγξει μια σκέψη μας με άλλες σκέψεις -που σχεδόν πάντα αφορούν το παρελθόν και το μέλλον, δηλαδή χρονικές περίοδοι που δεν υφίστανται στην ουσία της ζωής μας!- μετακινηθεί σ’ αυτόν τον «παρατηρητή», τότε θα δούμε ότι η ατμόσφαιρα του φόβου εξαφανίζεται, και τη στιγμή που ο φόβος παύει να είναι παρών, σταματάει και η ανάγκη μας για έλεγχο!<br />
<br />
Κάποιοι πιστεύουν ότι το αντίθετο συναίσθημα της Αγάπης είναι το μίσος. Αυτό δεν είναι αλήθεια: Ο αντίποδας της Αγάπης είναι ο φόβος! Φανταστείτε τον εαυτό σας σαν ένα άδειο μπουκάλι.<br />
<a name='more'></a><br />
Αν επιλέγετε κατά τη διάρκεια της ζωής σας να γεμίζετε το «μπουκάλι» σας με φόβο, τότε δεν θα περισσεύει καθόλου χώρος για την Αγάπη. Αντίθετα, εάν «ανοίξετε» το «μπουκάλι» σας και το γεμίζετε, σε κάθε ευκαιρία, με Αγάπη, τότε δεν θα υπάρχει καθόλου χώρος μέσα σας για να αναπτυχθεί ο φόβος!<br />
<br />
<strong></strong><br />
<div style="text-align: center;"><strong>* * * * * * * * *</strong></div><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #0c343d;">“Βία σημαίνει φόβος. Βία χρησιμοποιεί αυτός που φοβάται”.<br />
“Τον λυπάμαι, αυτός ο άνθρωπος έχει προβλήματα μεγάλα.<br />
Πρόβλημα με την ψυχή του, τον εαυτό του. Έχει εγωισμό και φόβο”.<br />
<br />
“Σ΄ εμένα το κακό φαίνεται, σ΄ εκείνον δεν φαίνεται,<br />
αυτός τραβάει πολύ περισσότερα από μένα. Είμαι σίγουρη.<br />
Όταν κάνεις επίθεση σε έναν άνθρωπο, αυτό πολλαπλασιάζεται και γυρνάει σε σένα”.<br />
<br />
“Όχι, δεν ασχολούμαι με κόμματα. Κάθε κόμμα είναι ένα πλαίσιο<br />
και κάθε άνθρωπος που συμμετέχει<br />
στο κόμμα είναι μια τελεία μέσα στο πλαίσιο.<br />
<br />
Υπάρχει ιεραρχία εκεί μέσα, κατά συνέπεια υπάρχει και<br />
ανταγωνισμός- ποιος θα πάρει την πρώτη θέση.<br />
Και αυτός ο ανταγωνισμός βγαίνει έξω, στην κοινωνία,<br />
και τελικά μεταδίδεται ένα άρρωστο πνεύμα σε όλη την κοινωνία”.<br />
<br />
“Μη χαλάς κάτι που δεν μπορείς να το φτιάξεις ξανά ο ίδιος». </span><br />
<br />
<a href="http://agisgios2.blogspot.com/2009/11/blog-post_08.html">Κ. Κούνεβα</a><br />
<br />
<br />
<i>Αυτή η ανάρτηση γράφτηκε για την “<b>Ημέρα ενάντια στο φόβο</b>“.<br />
Δείτε τα όλα <a href="http://grfear.blogspot.com/">εδώ</a>.</i></div>Spyhttp://www.blogger.com/profile/15306924642643123853noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4281866724160917022.post-14834200757869609652011-02-25T17:12:00.000+02:002011-02-25T17:12:27.405+02:00Blog day Φ\Ο/Β\Ο/Σ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Από το ιστολόγιο:<br />
<a href="http://tsalapetinos.blogspot.com/2011/02/blog-day.html">Τσαλαπετεινός</a> (Τσαλαπετεινός</span>)<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLvjW2Xzgoc0HPOHqSnKUwUxABUWrSzxHM1r-RQKyGKD-8vtt8u40Z-D4FGgGK-rhN2DYSNAx_uOf0SVoWbdkI1EG_MilxGoLgJutmFtLF1_Shn_nTFGn5Mn6vTdNAgxUSx6L22SweZa-y/s1600/%25CF%2586%25CE%25BF%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582+9.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="314" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLvjW2Xzgoc0HPOHqSnKUwUxABUWrSzxHM1r-RQKyGKD-8vtt8u40Z-D4FGgGK-rhN2DYSNAx_uOf0SVoWbdkI1EG_MilxGoLgJutmFtLF1_Shn_nTFGn5Mn6vTdNAgxUSx6L22SweZa-y/s320/%25CF%2586%25CE%25BF%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582+9.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div style="text-align: left;">“Η έννοια Φόβος, στην καθημερινή της χρήση έχει μια σαφώς αρνητική συμπαραδήλωση. Ωστόσο αυτό το συναίσθημα δεν είναι αρνητικό καθώς πρόκειται για ένα απο τα αμυντικά συστήματα του οργανισμού που ο άνθρωπος το μοιράζεται με τα άλλα θηλαστικά. Η ύπαρξη αυτού του μηχανισμού άμυνας δημιουργεί τις προϋποθέσεις της θετικής χρήσης του φόβου. Είναι αυτό που λέει η παροιμία ο φόβος φυλάει τα έρμα”.</div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgQDgWip1S0yzud96do5dcZjXO772MejiEXD5HnRi-WDjm-LYvIxqa6y1pr4pjax4-B8vb6xH9LLD1WuglF7CJ0q1VR5SyaYkGLujlZ5UasrYnqZj6ltl-x10onZ-f0iAEoKTjgLXe9P1f/s1600/%25CF%2586%25CE%25BF%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582+5..jpg" imageanchor="1" style="-webkit-text-decorations-in-effect: none; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgQDgWip1S0yzud96do5dcZjXO772MejiEXD5HnRi-WDjm-LYvIxqa6y1pr4pjax4-B8vb6xH9LLD1WuglF7CJ0q1VR5SyaYkGLujlZ5UasrYnqZj6ltl-x10onZ-f0iAEoKTjgLXe9P1f/s320/%25CF%2586%25CE%25BF%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582+5..jpg" width="273" /></a></div><div style="text-align: left;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5Ufpg60AwWNa1tugcFM7Dni9pW1TWSnJnWs7ZZ_JjdHGzz6I0tgUwdAwGxoCONBTJ7zY4SmUGGPsxlxaDzjzOb4qYsbVCvouWXo7C4cUdapIZh5lyM8VmeGTM0W1jmFZLkq_KjtBpKwmo/s1600/%25CF%2586%25CE%25BF%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582+1..jpg" imageanchor="1"><span class="Apple-style-span" style="-webkit-text-decorations-in-effect: none;"><span class="Apple-style-span" style="color: black;"><br />
</span></span></a><span class="Apple-style-span" style="-webkit-text-decorations-in-effect: none;"><div style="color: black; text-align: left;">“Ατρόμητος είναι αυτός που ξέρει να φοβάται, που ξέρει να διαχειρίζεται τον φόβο. Αυτός που έχει εκπαιδευτεί κατάλληλα- απο την οικογένεια, το σχολείο, την πολιτεία -ώστε αντιμετωπιζει τους κινδύνους που δημιουργούν το συναισθημα του φόβου. ” </div><div style="color: black; text-align: left;"><a name='more'></a><br />
<div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5Ufpg60AwWNa1tugcFM7Dni9pW1TWSnJnWs7ZZ_JjdHGzz6I0tgUwdAwGxoCONBTJ7zY4SmUGGPsxlxaDzjzOb4qYsbVCvouWXo7C4cUdapIZh5lyM8VmeGTM0W1jmFZLkq_KjtBpKwmo/s1600/%25CF%2586%25CE%25BF%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582+1..jpg" imageanchor="1"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5Ufpg60AwWNa1tugcFM7Dni9pW1TWSnJnWs7ZZ_JjdHGzz6I0tgUwdAwGxoCONBTJ7zY4SmUGGPsxlxaDzjzOb4qYsbVCvouWXo7C4cUdapIZh5lyM8VmeGTM0W1jmFZLkq_KjtBpKwmo/s320/%25CF%2586%25CE%25BF%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582+1..jpg" width="190" /></a></div></div></span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5Ufpg60AwWNa1tugcFM7Dni9pW1TWSnJnWs7ZZ_JjdHGzz6I0tgUwdAwGxoCONBTJ7zY4SmUGGPsxlxaDzjzOb4qYsbVCvouWXo7C4cUdapIZh5lyM8VmeGTM0W1jmFZLkq_KjtBpKwmo/s1600/%25CF%2586%25CE%25BF%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582+1..jpg" imageanchor="1"></a></div></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVd8QIue2wrt9tcgdjBvs577YpXbO6oO0LerX_w3N92l_29AIiZakDsgQPPmnXqs43dFWAsGblh6te5ttYkYXPsdPmi5MRZe4qYgRHi7l7w3P8szNGdHwpT-t6zSr07GugjM1Rj2GS8l9V/s1600/%25CF%2586%25CE%25BF%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582+2.jpg" imageanchor="1"><img border="0" height="253" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVd8QIue2wrt9tcgdjBvs577YpXbO6oO0LerX_w3N92l_29AIiZakDsgQPPmnXqs43dFWAsGblh6te5ttYkYXPsdPmi5MRZe4qYgRHi7l7w3P8szNGdHwpT-t6zSr07GugjM1Rj2GS8l9V/s320/%25CF%2586%25CE%25BF%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582+2.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXk8sqFpsHlSEi999dES2JhuZcNCw0jO1fqUOAiteln8sd7Fd6ye-lIOoLq_OF8VWu7rv4TV4-g6-VdgQIkR-A-OHn8xgbNiubyIewP88YTQYsy_qqfopXvt-TI8w_v5lgAkMDP-PigoeR/s1600/%25CF%2586%25CE%25BF%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582+11..jpg" imageanchor="1"><img border="0" height="227" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXk8sqFpsHlSEi999dES2JhuZcNCw0jO1fqUOAiteln8sd7Fd6ye-lIOoLq_OF8VWu7rv4TV4-g6-VdgQIkR-A-OHn8xgbNiubyIewP88YTQYsy_qqfopXvt-TI8w_v5lgAkMDP-PigoeR/s320/%25CF%2586%25CE%25BF%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582+11..jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><div style="text-align: left;"><div style="text-align: left;">“Στην καθημερινή, την τρέχουσα χρήση της έννοιας φόβος εμπεριέχεται και η έννοια της φοβίας. Φοβία ειναι η αίσθηση της παντοδυναμίας των γεγονότων, η αίσθηση οτι οτιδήποτε και να κάνουμε θα επέλθει το κακό, η καταστροφή. Πρόκειται για το ίδιο κανάλι αντίδρασης με το φόβο με τη βασική διαφορά ότι ο κίνδυνος δεν είναι κατ` ανάγκην πραγματικός, ή δεν είναι τόσο σοβαρός.”</div><div style="text-align: left;"><br />
<div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjq-0slHMo5dKj1qUoRA7c5w3gXEds6jhBtRPgVgdpEyWKuXaaZJbb8cWdSgUDAvu1iOOg81e3hQXJ0FIVubccSIf_z9IqPAkZsr25aHzgJMtE0Q8PMz6dCHGb3B4ZZXcjnObbzTDVyno11/s1600/%25CF%2586%25CE%25BF%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582+6.jpg" imageanchor="1" style="-webkit-text-decorations-in-effect: none; color: black; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="261" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjq-0slHMo5dKj1qUoRA7c5w3gXEds6jhBtRPgVgdpEyWKuXaaZJbb8cWdSgUDAvu1iOOg81e3hQXJ0FIVubccSIf_z9IqPAkZsr25aHzgJMtE0Q8PMz6dCHGb3B4ZZXcjnObbzTDVyno11/s320/%25CF%2586%25CE%25BF%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582+6.jpg" width="320" /></a></div></div></div></span></div></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhP4bGBPLxO1Ur5sQojVs-e6Ia9XFpkN2OZoEON4a4XodRUXlfbMz4YhavGhcYT-DCpxGWp3_3sVNHk21Zd7xHvC2k4nyjwlo49yGATx7ywwRN1MyFakc_6k_Kp-uJJD3t1rEyT_Y12m86i/s1600/%25CF%2586%25CE%25BF%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582+8.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="295" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhP4bGBPLxO1Ur5sQojVs-e6Ia9XFpkN2OZoEON4a4XodRUXlfbMz4YhavGhcYT-DCpxGWp3_3sVNHk21Zd7xHvC2k4nyjwlo49yGATx7ywwRN1MyFakc_6k_Kp-uJJD3t1rEyT_Y12m86i/s320/%25CF%2586%25CE%25BF%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582+8.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div align="justify" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: left;"><span style="color: black;">"Ο άνθρωπος φοβόταν πάντα πάρα πολύ, σε όλες τις εποχές. Στην νέα εποχή με την παγκόσμια οικονομική κρίση παρούσα οι αιτίες του φόβου είναι υπαρκτές. Στην χώρα μας πλέον η ανεργία καλπάζει. Η πληροφόρηση είναι ανεπαρκής, η εκπαίδευση αντιμετώπισης του φόβου ανύπρακτη, έτσι ο καθένας προσεγγίζει και αναλύει το θέμα όπως μπορεί, με όσα ξέρει."</span></div><div align="justify" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: left;"><span style="color: black;"></span><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFwpAdMeF-L_z00kYtOn4MUone6o4BttTWTtP0FTxBwCdm6qeEG56bDxZeSAudMy96i9NhkIYjOpRRZVooFPKQwTSIuqn37IrjEIGIAk0flH47yU3BCmUJJBelOldKe46aGxG_YLueU7cW/s1600/%25CF%2586%25CF%258C%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582+4jpg.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSumWn5m-Jlsu8JkGhQrVU9ZREas56H_unMWiXGumrjwjvJZxtnqlWs85NV60qkQKHk4DLR48BWc0HaWq-yKpnK80pNn3kxicBACx_6t0mm3Ipk6uJBGMHgDHcdfyApOWEAJAA8xahIvPv/s1600/%25CF%2586%25CF%258C%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582+3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSumWn5m-Jlsu8JkGhQrVU9ZREas56H_unMWiXGumrjwjvJZxtnqlWs85NV60qkQKHk4DLR48BWc0HaWq-yKpnK80pNn3kxicBACx_6t0mm3Ipk6uJBGMHgDHcdfyApOWEAJAA8xahIvPv/s320/%25CF%2586%25CF%258C%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582+3.jpg" width="260" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFwpAdMeF-L_z00kYtOn4MUone6o4BttTWTtP0FTxBwCdm6qeEG56bDxZeSAudMy96i9NhkIYjOpRRZVooFPKQwTSIuqn37IrjEIGIAk0flH47yU3BCmUJJBelOldKe46aGxG_YLueU7cW/s1600/%25CF%2586%25CF%258C%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582+4jpg.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span class="Apple-style-span" style="color: black;"><br />
</span></a></span><div style="-webkit-text-decorations-in-effect: none; color: black; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFwpAdMeF-L_z00kYtOn4MUone6o4BttTWTtP0FTxBwCdm6qeEG56bDxZeSAudMy96i9NhkIYjOpRRZVooFPKQwTSIuqn37IrjEIGIAk0flH47yU3BCmUJJBelOldKe46aGxG_YLueU7cW/s1600/%25CF%2586%25CF%258C%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582+4jpg.jpg" imageanchor="1"><span class="Apple-style-span" style="-webkit-text-decorations-in-effect: none; color: black;"></span></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFwpAdMeF-L_z00kYtOn4MUone6o4BttTWTtP0FTxBwCdm6qeEG56bDxZeSAudMy96i9NhkIYjOpRRZVooFPKQwTSIuqn37IrjEIGIAk0flH47yU3BCmUJJBelOldKe46aGxG_YLueU7cW/s1600/%25CF%2586%25CF%258C%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582+4jpg.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="235" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFwpAdMeF-L_z00kYtOn4MUone6o4BttTWTtP0FTxBwCdm6qeEG56bDxZeSAudMy96i9NhkIYjOpRRZVooFPKQwTSIuqn37IrjEIGIAk0flH47yU3BCmUJJBelOldKe46aGxG_YLueU7cW/s320/%25CF%2586%25CF%258C%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582+4jpg.jpg" width="320" /></a></div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFwpAdMeF-L_z00kYtOn4MUone6o4BttTWTtP0FTxBwCdm6qeEG56bDxZeSAudMy96i9NhkIYjOpRRZVooFPKQwTSIuqn37IrjEIGIAk0flH47yU3BCmUJJBelOldKe46aGxG_YLueU7cW/s1600/%25CF%2586%25CF%258C%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582+4jpg.jpg" imageanchor="1"><span class="Apple-style-span" style="-webkit-text-decorations-in-effect: none; color: black; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></span></a></div></div><div style="text-align: right;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div align="justify" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: left;">“Ο φόβος σε μια κοινωνία που δεν είναι εκπαιδευμένη να τον διαχειριστεί, μπορει να ενισχυθεί από τα Μέσα και από τους μέσα. Στη συνέχεια ανακυκλώνεται γιατί ο ένας μεταδίδει το φοβο στον άλλο και συνολικά αυξάνεται η έντασή του με γεωμετρική πρόοδο. Το μεγάλο πρόβλημα που υπάρχει στην ψυχολογία του όχλου – που το είπε ο Le Bon παλιότερα και στην συνέχεια ο Freud – είναι ότι αυτό είναι μεταδοτικό. Ιδιαίτερα σε μια κοινωνία που διέπεται απο την ανομία. Κι η ανομία παράγει φόβο.”</div><div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: left;"><br />
<div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhQrkgYgnBntq2_498IUllba6mvL0EUrmZiUEKi8cHFregUxgnmQ0XnbZvIK1xtQhiAVQt8OHcx82iQhBwGUA-fcVIzZv7DUgdK7ooB9Y0WE0xvlN2SRAk-i3WWWPcvmLfTKvSK_a9lzLm/s1600/%25CF%2586%25CE%25BF%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582+12..jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="238" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhQrkgYgnBntq2_498IUllba6mvL0EUrmZiUEKi8cHFregUxgnmQ0XnbZvIK1xtQhiAVQt8OHcx82iQhBwGUA-fcVIzZv7DUgdK7ooB9Y0WE0xvlN2SRAk-i3WWWPcvmLfTKvSK_a9lzLm/s320/%25CF%2586%25CE%25BF%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582+12..jpg" width="320" /></a></div></div></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: left;">“Υπάρχει διάχυση του φόβου στο κοινωνικό σύνολο και η ευθύνη των ΜΜΕ είναι τεράστια καθώς αναπαράγουν τον φόβο. Τα περισσότερα κανάλια έχουν υιοθετήσει το στυλάκι της αμερικάνικης εμπορικής τηλεόρασης και εμφανίζονται ως εισαγγελείς. Πέρα απο την ίδια την ιεράρχηση και την παρουσίαση των ειδήσεων, ο τρόπος ομιλίας των δημοσιογράφων είναι επικρουστικός. Ο ρυθμός τους καταιγιστικός και η ένταση διαρκής. Μια ανελέητη τυμπανοκρουσία. Αν θέλεις να τρομάξεις κάποιον, μπορείς να βάλεις να χτυπάνε τύμπανα ρυθμικά κάτω απ΄το παράθυρό του.” </div><div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: left;"><br />
<div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSXd1V5_aXW2ieHyF1Clsker2fRnbUetwSJbQa2bnMSDnlsxaIgt1ef4oMnnGZjbJSjYSrIKlvh27d4DOpCguNrIFAEsKP60sh8fj6_9e2ue4WxrYka-WnRFoq_Lnt7U6p3yQpauLZBL2L/s1600/%25CF%2586%25CE%25BF%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582+10..jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSXd1V5_aXW2ieHyF1Clsker2fRnbUetwSJbQa2bnMSDnlsxaIgt1ef4oMnnGZjbJSjYSrIKlvh27d4DOpCguNrIFAEsKP60sh8fj6_9e2ue4WxrYka-WnRFoq_Lnt7U6p3yQpauLZBL2L/s320/%25CF%2586%25CE%25BF%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582+10..jpg" width="289" /></a></div></div></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: left;">“Η κοινωνία μας χαρακτηρίζεται από απώλεια ταυτότητας. Όμως δεν είναι στενά ελληνικό το φαινόμενο. Αν σκεφτεί κανείς ότι η Ιταλία διοικείται από τον Μπερλουσκόνι, ένα γελοίο καραγκιόζη. Η Γαλλία μετά από έναν Ντε Γκολ κι ένα Μιτεράν διοικείται απο τον άλλο καραγκιόζη τον Σαρκοζί. Επομένως το έλλειμα ταυτότητας είναι γενικότερο χαρακτηριστικό της εποχής. Κι όλα αυτά έχουν ένα όνομα. Είναι ο καπιταλισμός και ο μετακαπιταλισμός. Τελεία. Για να μην κουραζόμαστε.” </div><div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: left;"><br />
<div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhf_7Q6I1cRDK-yRwoE4oP9hIrY9n6awDt2Py2omXJzgTpcvpV95I_1pxbxO1Lz0ixhkcaZqGw8GqpZq9mSpR8oCxqpy8hpWIQZ-PsLvRLCO8EM2I-5qS2ukmOJ5cZ_-tYsyVQjbqGTKSkF/s1600/%25CF%2586%25CE%25BF%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582+7.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="235" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhf_7Q6I1cRDK-yRwoE4oP9hIrY9n6awDt2Py2omXJzgTpcvpV95I_1pxbxO1Lz0ixhkcaZqGw8GqpZq9mSpR8oCxqpy8hpWIQZ-PsLvRLCO8EM2I-5qS2ukmOJ5cZ_-tYsyVQjbqGTKSkF/s320/%25CF%2586%25CE%25BF%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582+7.jpg" width="320" /></a></div></div></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div align="justify" style="margin-bottom: 0cm; text-align: left;"><span lang="el-GR"><br />
</span>“Γυρίσαμε στην Ελλάδα το `78 με μια ιδεολογία. Με διάθεση να βοηθήσουμε. Προσπαθήσαμε όσο μπορούσαμε, αλλά μάλλον αποτύχαμε. Ο προσωπικός μου εθνικός ύμνος είναι αυτό το τραγούδι του Νιόνιου που αρχίζει : <a href="http://www.youtube.com/watch?v=lV7l6NeCavo">Στο Βιετνάμ πυρπόλησαν το ρύζι</a>... Τώρα πρέπει να αναζητούμε νησίδες. Στη γειτονιά μας στην παρέα μας... Το βασικο που μπορούμε να κάνουμε είναι ο καθένας βοηθώντας τον άλλον να βγάλουμε το καλαμάκι έξω απο το βάλτο για να αναπνεύσουμε. Αυτό που κάνετε εσείς με τα μπλογκς καλή ώρα. Είναι ένα μικρό έργο. Θα αλλάξει την κοινωνία; Όχι. Αλλά σήμερα είσαστε 70, αύριο μπορεί να γίνετε 300. Αυτό είναι η ελπίδα.”<br />
<br />
<br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Το κείμενο είναι αποσπάσματα συζήτησης με τον <a href="http://www.biblioasi.gr/author_info.php?authors_id=52914">Θανάση Τζαβάρα</a> ψυχίατρο ψυχαναλυτή, Ομότιμο Καθηγητής Ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.<br />
<br />
<br />
Το φωτογραφικό υλικό συγκεντρώθηκε τις τελευταίες δέκα μέρες. Ζήτησα από περίπου 40 ανθρώπους να γράψουν σε ένα χαρτί τί τους φοβίζει σήμερα. Το έκαναν οι δέκα. Από αυτούς μόνο οι δύο δέχτηκαν να φαίνονται τα πρόσωπά τους. Όσοι δεν συμμετείχαν, αρκέστηκαν να πουν ότι φοβούνται την ανεργία και τη μοναξιά.<br />
<br />
<br />
Ο Τσαλαπετεινός με αυτή την ανάρτηση μετέχει μαζί με δεκάδες άλλα ιστολόγια στην “Ημέρα ενάντια στο Φόβο”. Όλα τα ιστολόγια θα τα βρείτε <a href="http://grfear.blogspot.com/2011/02/blog-post_06.html">εδώ</a>.<br />
<br />
<br />
Δείτε το βίντεο “<a href="http://www.youtube.com/watch?v=LNXvxD85jvc">Φόβος: Ο Δούρειος Ίππος της Εξουσίας</a>”<br />
<br />
<br />
Μουσική: Σύνθεση του Marco Antonio Guimaraes από το soundtrack της ταινίας Blindness</span></div><div align="justify" style="margin-bottom: 0cm; text-align: left;"><br />
</div><div align="justify" style="margin-bottom: 0cm; text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4mCdYi19oIKItrIAdeaWIjV0E7c_LzJPWu2XRHueAHVGYxhDnA-VrCJvnauratM_w0-6n4pq2hfdlMyj8eQCiZmEJysMaSHFiUZssLZm-39lOnMDZ9xFTgFgiKq1BbNJ2_Bo-YMolHDSN/s1600/%25CE%25A6%25CF%258C%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582end.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4mCdYi19oIKItrIAdeaWIjV0E7c_LzJPWu2XRHueAHVGYxhDnA-VrCJvnauratM_w0-6n4pq2hfdlMyj8eQCiZmEJysMaSHFiUZssLZm-39lOnMDZ9xFTgFgiKq1BbNJ2_Bo-YMolHDSN/s320/%25CE%25A6%25CF%258C%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582end.jpg" width="213" /></a><br />
</div><b><span class="Apple-style-span" style="color: #0c343d;">update:</span></b> η έκτακτη συμμετοχή του πολυτονικού <a href="http://mavrosgatos.blogspot.com/2011/02/blog-day.html">Μαύρου Γάτου</a> στην "έρευνα" του τσαλαπετεινού για το Φόβο.</div>Spyhttp://www.blogger.com/profile/15306924642643123853noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4281866724160917022.post-3707356809997377182011-02-25T16:57:00.001+02:002011-02-25T16:58:26.684+02:00Fear factor<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Από το ιστολόγιο:<br />
<a href="http://tellmeatruestory.blogspot.com/2011/02/fear-factor.html">Truestories</a> (sirina)</span><br />
<br />
Από μικρό κοριτσάκι είχα άγνοια κινδύνου. Ποτέ δε με θυμάμαι να φοβάμαι το σκοτάδι ή τι βρίσκεται κάτω από το κρεβάτι. Μετά που μεγάλωσα, ποτέ δεν φοβήθηκα να περπατήσω μονή σε σκοτεινούς δρόμους και όταν έγινα οδηγός ποτέ δεν με πανικόβαλαν οι δυσκολίες της οδήγησης. Όλα αυτά βεβαία, είχαν σαν αποτέλεσμα, πολλές φορές να τρομάζω εγώ τους άλλους ή να τους κάνω να ανησυχούν, αλλά το θέμα είναι ότι ο φόβος είναι κάτι που νόμιζα ότι μπορώ να ελέγξω.<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;">Ωστόσο, μεγαλώνοντας, συνειδητοποίησα ότι ο φόβος δεν είναι μονό για αυτά τα προφανή και τα εύκολα. Φόβος υπάρχει μέσα μας καθημερινά και είναι αυτή η δύναμη που μας περιορίζει στις αποφάσεις μας και μας δεσμεύει στα όνειρα.</div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;">Ο φόβος της απόρριψης από κάποιον, μας κάνει να μη μιλάμε για πολύ καιρό, χάνοντας πολύτιμο χρόνο μαζί του. Άλλωστε ακόμα και αν την φάμε την χυλόπιτα, καλύτερη δεν είναι η γνώση?</div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;">Ο φόβος μήπως δεν βρουν κάτι άλλο καλύτερο έχει δεσμεύει κόσμο και κοσμάκη σε σπουδές που δε θέλουν, δουλεία που δεν αγαπούν ή σχέση που δεν τους ολοκληρώνει. Ο φόβος του αγνώστου και της αρχής από το μηδέν, αποτελεί βάρβαρο φρένο στην διψά μας για παρακάτω, και άραγε πόσες φόρες όλοι μας δεν είπαμε «καλά είμαι μωρέ που να τρέχω» και μετά απλά αφήσαμε τον χρόνο να κυλίσει?</div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><br />
<a name='more'></a><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;">Ο φόβος ότι δεν είμαστε αρκετά καλοί στο οτιδήποτε, μας γεμίζει ανασφάλεια και μας ρίχνει σε συμπεριφορές και καταστάσεις που μόνο κακό μας κάνουν.</div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;">Ο φόβος της μη αποδοχής από το κοινωνικό σύνολο, μας κάνει να μην θέλουμε να ξεχωρίζουμε και απλά να γινόμαστε ένας από τους πολλούς. Μη πούμε κάτι διαφορετικό, μη ντυθούμε λίγο αλλιώτικα, μη διασκεδάσουμε με άλλο τρόπο. Μα τι θα πει ο κόσμος?</div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;">Ο φόβος ότι δε θα προλάβουμε να τα κάνουμε όλα σωστά. Ο φόβος ότι δε θα μπορέσουμε. Ο φόβος ότι κάνεις δεν νοιάζεται. Ο φόβος ότι κάνεις δε είναι εκεί για μας. Ο φόβος ότι είμαστε απλά περαστικοί από τις ζωές των ανθρώπων που αγαπάμε και ότι είτε είμαστε είτε όχι, δεν κάνει καμία διάφορα.</div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;">Ο φόβος ότι χάθηκαν οι ευκαιρίες, ότι μπορούσαμε να είχαμε πράξει κάτι αλλιώτικο, ότι το λάθος δε θα διορθωθεί ποτέ.</div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;">Τελικά, ο φόβος είναι παντού και πουθενά. Κρύβεται στο καθημερινό άγχος της μάμας, στο τρομαγμένο βλέμμα του παιδιού όταν πέφτει για ύπνο και δε μπαίνει φως από κάπου, φωλιάζει στο νου του καθενός μας όταν σκέφτεται το μέλλον σε μια χώρα με δυσοίωνο παρόν. Άραγε όμως υπάρχει γιατρικό? ‘Η απλά το «σκάσε και κολύμπα» είναι και εδώ η ενδεδειγμένη συμβουλή?</div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS', Verdana, Arial, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: bold; line-height: 18px;">Το post αυτό γράφτηκε για την "Ημέρα ενάντια στο φόβο". Δείτε περισσότερα (μαζί με ένα εκπληκτικό video) <a href="http://grfear.blogspot.com/"><span class="Apple-style-span" style="color: blue;">εδώ</span></a></span></div></div>Spyhttp://www.blogger.com/profile/15306924642643123853noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4281866724160917022.post-7630098861350217112011-02-25T16:54:00.000+02:002011-02-25T16:54:46.574+02:00Δέκα μονάδες φόβου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Από το ιστολόγιο:<br />
<a href="http://to-trapezi.blogspot.com/2011/02/blog-post.html">Τραπέζι</a> (Χρήστος Α. Μιχαήλ</span>)<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZLOlGyW7mSKoIWlPjIR7rB1p5uRpJTiXdvfYyRGAbMNblNwVEp-stlmp9CmdEBRana4XNpZTG9IQjtVDl7UHeINLpoutMaaDMT0XziUHKj4fXxFqLW5fv3nD-43xldfqQnHTRjypuow/s1600/glass2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="397" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZLOlGyW7mSKoIWlPjIR7rB1p5uRpJTiXdvfYyRGAbMNblNwVEp-stlmp9CmdEBRana4XNpZTG9IQjtVDl7UHeINLpoutMaaDMT0XziUHKj4fXxFqLW5fv3nD-43xldfqQnHTRjypuow/s400/glass2.jpg" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: right;"><i>"Κι ο πιο μεγάλος φόβος μου </i></div><div style="text-align: right;"><i>φοβάται μην και δεν τον φοβηθώ..."</i></div><div style="text-align: right;"><br />
</div><div style="text-align: right;"><b>Γιάννης Αγγελάκας</b> </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Είναι μόδα οι απολογισμοί, ειδικά τα τελευταία χρόνια που συνηθίζουμε να τους μοιραζόμαστε ακόμα και αν δεν γνωρίζουμε ο ένας τον άλλο. Λεπτά, ημίωρα ή ώρες στις οποίες επιδίδεσαι σχεδόν υπνωτισμένος σε μια ανασκαφή στο χρόνο∙ με φτυάρια, με κασμάδες, αλλά πολύ συνηθέστερα με τα ίδια σου τα νύχια. Τις περισσότερες φορές δεν ξέρεις τι ψάχνεις, ξεσκαρτάρεις τα χώματα σε μια προσπάθεια αναγνώρισης. Ποια από αυτά τα κομμάτια γης σου ήταν τα πιο γόνιμα, ποια τα πιο σάπια, πια τα άνυδρα και ποια τα ανεκμετάλλευτα;</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Ο χρόνος που πέρασε ήταν ένας χρόνος δύσκολος. Μη διανοηθείς ωστόσο να ξεγελαστείς∙ ο επόμενος θα είναι ακόμα δυσκολότερος. Αν η λεγόμενη κρίση περνώντας με φόρα μας άφησε δύο γρατζουνισμένους αγκώνες, μέσα στο χρόνο που έρχεται πιθανόν να μας πάρει και το κεφάλι. Αν οι άνεργοι στον ορίζοντά σου ανέρχονταν στους δέκα, ετοιμάσου να δεις την ανεργία σπαρμένη σε κάθε γωνιά της έκτασής που σε περιέχει. Και προπάντων, μην είσαι καθόλου σίγουρος ότι εσύ θα βρίσκεσαι κάπου ψηλά και θα αγναντεύεις. Το παιχνίδι παίζεται ακόμα, που λέει και το τραγούδι, αλλά παίζεται με ζαβολιές στις οποίες- μάντεψε- δεν μπορείς να συμμετέχεις. Θυμάσαι όταν ήσουν πιτσιρικάς στο σχολείο και σου έβαζε γκολ ο μεγαλύτερος μάγκας της γειτονιάς, έχοντας πρώτα κλαδέψει τη μισή ομάδα χωρίς να υπάρξει φάουλ; Φαντάζομαι δεν διανοήθηκες να μιλήσεις τότε. Τώρα γιατί να το κάνεις; Συνεννοηθήκαμε λοιπόν. </div><div style="text-align: justify;"><a name='more'></a></div><div style="text-align: justify;">Το 2010 που με τόσο νταλκά και καημό στείλαμε σο διάολο πριν ακόμα τελειώσει η αντίστροφη μέτρηση στην τηλεόραση (γεια σου δήμαρχε), δεν ήταν το χειρότερο έτος που έχουμε περάσει σαν λαός. Δεν ήταν καν από τα μέτρια: όλοι βρήκαμε χρόνο και χρήμα για δυο καφέδες και 2 ποτά την εβδομάδα. Βάλε τσιγάρα, βενζίνες και μια μουσική σκηνή/ θέατρο/ μπουζούκι/ κλαμπ. Συγκρίνεται αυτό με των γονιών μας την άγρια εποχή; Επίσης θαρρείς πως συγκρίνεται με ό,τι θα κληθούμε να ζήσουμε στο μέλλον. Αν είσαι από εκείνους που εξακολουθούν να βλέπουν αυτή την παρακμή ως ευκαιρία για κοινωνικό ξεσκαρτάρισμα, ξεκίνα να κλαις από τώρα την ώρα που θα βρεθείς με το κεφάλι στο δάπεδο σε ένα ανοιγοκλείσιμο των ματιών. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Έχει περάσει ένας μήνας και 7 ημέρες από τότε. Τι είναι λοιπόν αυτό που μας έκανε να μισήσουμε το έτος που έφυγε; Το 2010 δεν μας έριξε στη φτώχια. Τα επόμενα μάλλον θα το κάνουν. Το 2010 μας στέρησε την ελπίδα. Επέβαλε τον φόβο ως επικρατούσα κατάσταση στα μάτια όλων. Ακόμα και όσων δεν έχασαν ή δεν προβλέπεται να χάσουν άμεσα. Ακόμα και οι λεγόμενοι λεφτάδες, τα διάσημα λαμόγια ή οι παππού προς πάππου καθώς πρέπει ευκατάστατοι ξυπνάνε με τον φόβο τού αύριο. Σήμερα έχουμε, αύριο όμως ξέρουμε ότι δεν θα έχουμε. Τουλάχιστον όχι τόσα (αλλά πόσα;). Το ξέρουμε σχεδόν σίγουρα και είναι αυτό που μας καθηλώνει μπροστά στο ρολόι παρακολουθώντας τις ώρες που μας απομένουν και ψάχνοντας γωνίες στους καναπέδες και κούφια πλακάκια να κρύψουμε ένα μάτσο πενηντάευρα. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Σε φόβισα;<br />
<br />
Δεν ξέρω τι στ’ αλήθεια μας μένει να κάνουμε. Μάλλον επιβάλλεται όσο ποτέ να κάνουμε όσα δεν κάναμε μέχρι τώρα. Καθένας από τη μεριά του, καθένας όσο μπορεί και όσο του πρέπει. Όπως του πρέπει. Ποια είναι η συνταγή αυτή μη με ρωτήσεις να σου πω. Καλό θα ήταν να μην ρωτήσεις κανένα, ο δρόμος είναι μέσα σου και ο νόμος σου είσαι εσύ. Αν υπάρχει καλό και κακό είναι μια φιλοσοφία που δεν με αφορά στην παρούσα φάση. Με αφορά το μετά μου, το μετά σου, το μετά όλων μας. Για χαρακτηρισμούς και φιλοσοφίες χρόνος υπάρχει. Για πράξεις δεν υπάρχει. Κάποτε υπήρξε, τώρα είμαστε χρεωμένοι με χαμένο χρόνο. Ξεκινάμε από το πλην δέκα και οι δέκα αυτές μονάδες που μας χωρίζουν από την αφετηρία είναι μονάδες φόβου. Να ισοφαρίσουμε τα τέρματα ίσως να μη γίνεται, αλλά σίγουρα μας παίρνει να μειώσουμε το σκορ για να αυξήσουμε την ελπίδα πρόκρισης στον δεύτερο γύρο. Γιατί μπορεί το μισοάδειο ποτήρι σου να είναι σε αυτή την κατάσταση επειδή ήπιες μονορούφι το άλλο μισό, αλλά υπάρχει ακόμα η υπόλοιπη μεζούρα που δεν έχει καταναλωθεί. Φρόντισε να την πιεις γουλιά- γουλιά και με μέτρο για να ξεδιψάσεις και όχι για να κάνεις κεφάλι. Γιατί σήμερα κεφάλι έχεις να ζαλίσεις. Αύριο θα παρακαλάς να μην είχες, σαν τον αλκοολικό που ξερνώντας μετανιώνει επίπονα μία- μία τις στάλες αλκοόλ που του ροκανίζουν το αίμα. Από φόβο για τα χειρότερα. Ίσως και από τρόμο για τα πεπραγμένα. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: right;"><i>*Το κείμενο αυτό έχει γραφτεί στα πλαίσια της <b>"Ημέρας ενάντια στο φόβο"</b>. </i></div><div style="text-align: right;"><i>Δείτε περισσότερα στο <a href="http://grfear.blogspot.com/">http://grfear.blogspot.com/</a>.</i></div></div>Spyhttp://www.blogger.com/profile/15306924642643123853noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4281866724160917022.post-19064242662322411372011-02-25T16:48:00.000+02:002011-02-25T16:48:26.968+02:00Ο φόβ(ο)ς φ(υ)λά(ει) τα έρ(η)μα.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Από το ιστολόγιο:<br />
<a href="http://tournestanisia.blogspot.com/2011/02/blog-post.html">Τουρνέ στα νησιά</a> (Τουρνέ στα νησιά)</span><br />
<br />
ένα ποστ για τον φόβο.<br />
<br />
στο χωρίο μου λένε "ο φόβ(ο)ς φ(υ)λά(ει) τα έρ(η)μα" (τα εντός παρένθεσης δεν προφέρονται)<br />
<br />
ο φόβος ποιανού ?<br />
ο φόβος γιατί ?<br />
ο φόβος για ποιόν?<br />
δεν ξέρω και δεν θέλω να σας πω ψέματα.<br />
<br />
Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι ότι ο φόβος φυλάει την εξουσία<br />
και όσο θα φοβόμαστε τόσο η εξουσία θα είναι καλά προστατευμένη και φυλαγμένη.<br />
<br />
τον φόβο τον γεννάει η άγνοια ( και εγώ δυστυχώς έχω πολλά να μάθω ακόμα)<br />
<br />
<iframe frameborder="0" height="390" src="http://www.youtube.com/embed/hQfUfJQR4Vk" title="YouTube video player" width="480"></iframe><br />
<br />
<br />
Υ.γ γιατί ο φόβος να είναι γένους αρσενικού?<br />
<br />
περισσότερα για τον φόβο <a href="http://grfear.blogspot.com/">εδώ</a></div>Spyhttp://www.blogger.com/profile/15306924642643123853noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4281866724160917022.post-82887037627845682022011-02-25T16:45:00.000+02:002011-02-25T16:45:04.435+02:00Του Αγίου Φόβου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Από το ιστολόγιο:<br />
<a href="http://niemandsrose-niemandsrose.blogspot.com/2011/02/blog-post_07.html">Του κανενός το ρόδο</a> (Niemandsrose)</span><br />
<br />
Μονάκριβή μου εσύ στον κόσμο, όπως έγραφε κι ο Χικμέτ μέσα απ' τις φυλακές, σήμερα είναι του Αγίου Φόβου, του ερημοφυλάκτη. Του Αγίου για όσους τον προσκυνούν. Του απατεώνα για όσους τον αντιμάχονται. Έτσι οι φοβομάχοι κήρυξαν την 7η του Φλεβάρη πόλεμο στους φοβοκλάστες. Σωστά μάντεψες, ψυχή μου. Πάλι δε τα κατάφερα να ανήκω σε κάποια από τις δυο ομάδες. Μάλλον πάσχω από belongingphobia. Αν και η συμπάθειά μου προς τους φοβομάχους είναι μάλλον φανερή. Κουβεντιάζοντάς το όμως μαζί σου, κάπου θα καταλήξω. Έτσι δεν κάνουμε πάντοτε;<br />
<br />
Ο Άγιος Φόβος είναι ο προστάτης των αδυνάτων. Έτσι διαδίδουν οι δυνατοί και οι πιστοί τους υπηκόοι. Φυλάει τα έρημα. Όσους ζουν μετά φόβου Θεού. Οι πιστοί του Αγίου Φόβου συνήθως έχουν λιγοστά και τρέμουν μη τα χάσουν. Αν έχεις πολλά, φοβάσαι λιγότερο την απώλεια. Κι αν έχεις καταστραφεί και δεν έχεις πια τίποτε να χάσεις, τότε πια είσαι επικίδυνος, όπως έλεγε στο Μοιραίο Πάθος η Ζυλιέτ Μπινός, κατεβαίνοντας τις σκάλες με το πτώμα του εραστή της να κείται νεκρό στο πάτωμα. Τότε πια όμως τότε πια έχεις απελευθερωθεί από τον φόβο. Οι πιστοί του Αγίου Φόβου. Τους βλέπεις πώς διπλοκλειδώνουν τις πόρτες, πώς μισούν ό,τι κι όποιον δε γνωρίζουν, πόσο βαθιά σκύβουν στον ισχυρό, πόσο γαντζωμένοι είναι στους θεούς, πόσο σφιγμένα είναι τα χείλη τους, πόσο εγκρατείς είναι στο δόσιμό τους, πόσο επιφυλακτικό είναι το βλέμμα τους, πώς σε ζυγίζουν, πώς σε μετρούν, πώς σε υποπτεύονται, πόσους σταυρούς φορούν, πόσες βαμβακερές φανέλλες, πόσα φυλαχτά, πόσος κρύος ιδρώτας στις ράχες τους, πώς περπατούν προσεκτικά, πώς έχουν το νου τους, πώς δεν έχουν την καρδιά τους, πόσο δεν καταστρέφονται, πόσο ανέραστοι μπορούν να γίνουν, πόσο δηλητηριάζουν τα παιδιά τους, πόσο φυλάγονται από το άγνωστο. Δε θα τους έβρισκες ποτέ στο Whisky a Go Go του Los Angeles να ουρλιάζουν με τον Τζίμ Μόρρισον "The future is uncertain and the end is always near", ξορκίζοντας τον κοινό, τον πανανθρώπινο φόβο. Τον μόνο σεβαστό. Του θανάτου.<br />
<a name='more'></a><br />
Ο φόβος. Ένα τέρας με απροσδιόριστη μορφή, όταν το βλέπεις να' ρχεται από μακριά. Όταν το βλέπεις. Όσο είναι ακόμη μακριά. Όταν παρέλθει, όταν συντελεστεί ο ερχομός του, οταν πραγματωθεί το φεύ, δεν είναι παρά ένα βίωμα. Δεν είναι παρά άλλη μια εμπειρία, συχνά μάλιστα λιγότερο πικρή από την αναπάντεχη, αυτή που δε φοβήθηκες πως θά'ρθει. Κι αργότερα, που ο χρόνος θα τα σμιλέψει όλα, θα στρογγυλέψει τις αιχμές τω γεγονότων, θα γίνει απλώς μια ανάμνηση. Ο φόβος, αυτό το πελώριο τέρας με τη θολή μορφή, παίρνει μορφή και περιεχόμενο όταν γίνει βίωμα. Ξέρεις το πρόσωπό του και συνήθως δεν σε ξεπερνά στο ανάστημα. Είναι ίσα μ' εσένα. Γι' αυτό επιβίωσες.<br />
<br />
Όσο είναι μακριά, κάπου στο μέλλον, κάπου στη σκέψη, κάπου στη φαντασία μας, υπάρχει. Μετά φλαπ, σκάει σα μπαλόνι. Από μακριά παίρνει την τερατώδη του μορφή αυτή που σου κόβει τα γόνατα, που σε βουλιάζει στις μαύρες σκέψεις, που σε απελπιζει. Κι έπειτα, όταν περάσει, η όψη του κατά κανόνα γίνεται λιγότερο επιβλητική, λιγότερο άγρια. Από το φίδι, μέχρι τον θάνατο του αγαπημένου άλλου, από την αρρώστια κι ως την ανεργία, αν έχεις αναμετρηθεί μ' αυτό που φοβόσουν, πια ξέρεις πως δε χάθηκε ο κόσμος. Αυτός θα χαθεί άπαξ, για τον καθένα, και τότε φοβαμαι δε θα' μάστε εδώ να μιλάμε πια ούτε για φόβο, ούτε για τίποτα.<br />
<br />
Φοβάμαι πως θα ξυπνήσεις σε λίγο, μικρή μου και θα διακοπεί αιφνίδια αυτή η κουβέντα που κάνω μαζί σου ως συνομίληκή μου, σχεδόν. Κι έτσι πρέπει να συντομεύω. Τίποτα δεν είναι βέβαιο. Ο φόβος προστατεύει. Αν φοβάσαι μην καείς δε θα πέσεις στη φωτιά. Ο φόβος φυλακίζει. Αν φοβάσαι πως θα καείς, κι αν ακόμα δε πέσεις στη φωτιά, θα' χεις χάσει μια ζωή υπόδουλος στο τέρας, ανελεύθερος, μια ζωή αβίωτη. Χωρίς βίωμα. Αυτό που τόσο σε έσκιαζε δε το έζησες , δεν ήρθατε πρόσωπο με πρόσωπο, δε το γνώρισες. Φοβόσουν το ανύπαρκτο. Και δε ξέρω αν αξίζει.<br />
<br />
Ο φόβος έχει πάντοτε ένα διακύβευμα. Έρχεται σα ληστής και σαν προστάτης. Θα μείνεις άνεργος σου λέει. Σκάσε λοιπόν. Δούλευε σα σκυλί. Και γλείφε. Και μη δαγκώνεις το χέρι που σε ταϊζει. Γιατί θα πάψει να σε ταϊζει. Και τι θα απογίνεις; Έρχεται και σε προστατεύει. Σου μαθαίνει πως για να μη συμβεί το φοβερό κακό θα κάνεις αυτό κι εκείνο. Και την ίδια στιγμή σου ληστεύει την αξιοπρέπειά σου. Που αξίζει. Όσο τίποτα, λατρεία μου. Γι' αυτό σου λέω, όταν έρχεται, στάσου όρθια απέναντί του και ρώτα τον ποιο είναι το διακύβευμα. Αυτό μη το φοβηθείς.<br />
<br />
<div style="text-align: right;">η μαμά<br />
<a href="http://grfear.blogspot.com/">η blogger</a><br />
ο άνθρωπος. :)</div></div>Spyhttp://www.blogger.com/profile/15306924642643123853noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4281866724160917022.post-35508690142226695482011-02-25T16:42:00.000+02:002011-02-25T16:42:11.437+02:00Η γυναίκα που μιλούσε με το φόβο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Από το ιστολόγιο:<br />
<a href="http://euliekougia.wordpress.com/2011/02/07/the-woman-who-talked-to-fear/">Το τραγούδι μας σχηματίζει τον κόσμο</a> (aeglie)</span><br />
<br />
<br />
«Ένας πλάνης, αυτό είναι, ένας ζητιάνος,» έλεγε ήσυχα η γυναίκα που μιλούσε με το φόβο.<br />
<br />
Την είχα συναντήσει το πρωί στην πόρτα του σχολείου. “Το νου σας μακριά από φόβο,” είπε στα παιδιά της και χαμογέλασε στην έκπληκτη όψη μου. Συστήθηκε και με προσκάλεσε σπίτι της το απόγευμα.<br />
<br />
«Έρχεται στο κατώφλι του νου και ζητιανεύει τον οβολό του: την υποταγή μας.<br />
«Έρχεται κρυμμένος μέσα σε παραινετικές συνταγές. “Πρόσεχε!” είναι η λέξη που αποτελεί το θεμελιώδες, παραπλανητικό συστατικό του.<br />
«Έρχεται, μικρούλης κι ασθενικός, μια τόση δα σκιά – και θρέφεται με την αγωνία, την έγνοια, τον κόπο, τον πόνο, το μόχθο. Μέρα τη μέρα αυξάνει και διογκώνεται, επεκτείνεται κι εξαπλώνεται, καταλαμβάνει.»<br />
<br />
Γέμισε τα ποτήρια δροσερή λεμονάδα.<br />
<br />
«Τον φιλοξένησα πολύ καιρό. Είχε εγκατασταθεί για τα καλά στους χώρους μου. Ο αγαπημένος μου τόπος μαραινόταν μες στη σκοτεινιά του.<br />
<a name='more'></a><br />
«Αίφνης, ένα πρωί, αποφάσισα να παραιτηθώ από τις σκοτούρες. Έμεινε νηστικός όλη τη μέρα. Το άλλο πρωί, ο νους μου είχε ξαστερώσει. Ωστόσο, τον φιλοξενούσα ακόμα. Πριν επιστρέψει στην ανυπαρξία, απ’ όπου είχε έρθει, προσπάθησε να παρακινήσει τον οίκτο μου. Μα είχα αποφασιστικά παραιτηθεί από τα βάσανα και δεν τα κατάφερε να με πείσει να τον λυπηθώ. Κίνησε, όμως, την περιέργειά μου. Ή, ίσως, ήθελα μόνο ν’ ακούσω μια καλή ιστορία – έτσι, για διασκέδαση.»<br />
<br />
Έφερε ένα μπολ από την κουζίνα και το γέμισε βερίκοκα, από ένα δέντρο στην αυλή της τη φορτωμένο με χρυσαφένια, παχουλά, ζουμερά φρούτα.<br />
<br />
«Δεν υπάρχει. Αυτή είναι η αλήθεια του: δεν υπάρχει. Μου το ομολόγησε ο ίδιος. Είναι μία πλάνη. Μια πλάνη που προκλήθηκε από ένα αρχαίο λάθος, αναπτύχθηκε μέσα σε κάποιο αρχαίο σκοτεινό κενό, πολύ παλιά, στην αρχή του κόσμου – και ρουφάει ζωή. Η ζωή αυτή του είναι άχρηστη, αφού δεν είναι δική του. Ούτε μπορεί να έχει δική του ζωή, αφού δεν έχει δημιουργηθεί. Για να διατηρείται απασχολημένος και να νιώθει χρήσιμος, είναι τα δικά του λόγια, αχρηστεύει τη ζωή των όντων. Η ανθρωπότητα διάγει το βίο της μέσα στην ατέλεια και την ασθένεια, γιατί οι άνθρωποι θρέφουν την πλάνη του φόβου.»<br />
<br />
Άπλωσε το χέρι της στην ανθισμένη μηλιά, που μας φιλοξενούσε στη δροσιά της και είπε, “εσύ, αγαπητή μου, σίγουρα ξέρεις τι θα ‘θελα τώρα πιο πολύ.” Σε λίγα κλάσματα του δευτερολέπτου ένα κόκκινο, στρογγυλό μήλο γέμισε τη χούφτα της.<br />
<br />
«Αρκεί να τον αφήσεις νηστικό,» κατέληξε – και δάγκωσε το τραγανό φρούτο.<br />
<span style="color: #6666cc;"><em><br />
<a href="http://euliekougia.wordpress.com/2011/02/07/the-woman-who-talked-to-fear/" target="_new">english version</a></em></span><br />
<span style="color: #6666cc;"><em><br />
<a href="http://grfear.blogspot.com/" target="_new">συμμετοχή στην ημέρα υπέρ της απελευθέρωσης από το φόβο</a></em></span><br />
</div>Spyhttp://www.blogger.com/profile/15306924642643123853noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4281866724160917022.post-765996653753418272011-02-25T16:30:00.000+02:002011-02-25T16:31:24.351+02:00Ο Φ>ό<ΒΟΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Από το ιστολόγιο:<br />
<a href="http://mavrosgatos.blogspot.com/2011/02/blog-day.html">Το Ταξίδι Της Επιστροφής</a> (Μαύρος Γάτος)</span><br />
<br />
<div style="text-align: center;"><i>Η - καθυστερημένη - συμμετοχή μου</i></div><div style="text-align: center;"><i>στην υλοποίηση της εξαιρετικής ιδέας του <a href="http://tsalapetinos.blogspot.com/2011/02/blog-day.html">Τσαλαπετεινού</a><br />
για την <a href="http://grfear.blogspot.com/2011/02/blog-post_06.html">Ημέρα κατά του Φόβου</a></i></div><div style="text-align: center;"><i><a href="http://grfear.blogspot.com/2011/02/blog-post_06.html"></a></i><i><br />
</i></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJDpuForDDj8hbpyvcKIG1kaWEqyYLiRh9vO4FKXHjOWRuayqPq8AOKJAjkgYq6S4g2iiYLiRkXEHif5Z6jHaAXDE1gDIMD_Wl4kozuN6qENUJ5TjmvRYTTc1tXN1M5WkMBUpc0Sug6lo/s1600/%25CE%25A6%25CF%258C%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582end.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJDpuForDDj8hbpyvcKIG1kaWEqyYLiRh9vO4FKXHjOWRuayqPq8AOKJAjkgYq6S4g2iiYLiRkXEHif5Z6jHaAXDE1gDIMD_Wl4kozuN6qENUJ5TjmvRYTTc1tXN1M5WkMBUpc0Sug6lo/s640/%25CE%25A6%25CF%258C%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582end.jpg" width="426" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div></div>Spyhttp://www.blogger.com/profile/15306924642643123853noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4281866724160917022.post-23679457841010828322011-02-25T16:29:00.000+02:002011-02-25T16:29:13.884+02:00Τι χρώμα έχει ο φόβος;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Από το ιστολόγιο:<br />
<a href="http://tinyurl.com/6yfjwq5">Το μπλογκ της Αγκνιρας</a> (αγκνιρα)</span><br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://toprotomoublog.files.wordpress.com/2011/02/gri.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-134" height="310" src="http://toprotomoublog.files.wordpress.com/2011/02/gri.jpg?w=640&h=496" title="gri" width="400" /></a></div><br />
<br />
Η Ελβετία είναι μια χώρα με φοβισμένους ανθρώπους. Ακούγεται εξωφρενικό και παράλογο, αλλά έτσι είναι.<br />
Παραδείγματα υπάρχουν πολλά: Η Ελβετία είναι ο παράδεισος των ασφαλιστικών εταιρειών κάθε είδους. Όταν κανείς φοβάται ότι θα χάσει το σπίτι του, τα λεφτά του, τις διακοπές του, το αυτοκίνητό του, την υγεία του τα ασφαλίζει για να αισθανθεί καλύτερα. Ακόμα και ασφάλεια αυτοκινήτων για τις βλάβες που κάνουν οι νυφίτσες υπάρχει.<br />
Αλλο παράδειγμα: Οι Ελβετοί είναι οι καλύτεροι πελάτες των τουριστικών γραφείων. Όταν ετοιμάζονται για διακοπές προετοιμάζουν το ταξίδι τους με το νι και με το σίγμα και κλείνουν τα πάντα από πριν, ώστε να αποκλείσουν το ενδεχόμενο να τους συμβεί κάτι απρόοπτο, να μην κινδυνέψουν καποια στιγμή να μείνουν ξεκρέμαστοι χωρίς πρόγραμμα.<br />
<a name='more'></a><br />
Και άλλο ένα: Στην Ελβετία αφήνουν οι άνθρωποι ο ένας τον άλλο ήσυχο. Ο καθένας κάνει την δουλειά του και δεν πολυπλησιάζει τους άλλους. Ακόμα και οι φίλοι μεταξύ τους δεν είναι ιδιαίτερα αυθόρμητοι. Και δεν είναι θέμα αδιαφορίας: Γενικά φοβούνται τις έντονες ανθρώπινες επαφές, τα δυνατά συναισθήματα, γυρεύουν την απόσταση, χωρίς όμως πραγματικά να την θέλουν. Βέβαια αυτό έχει και τα καλά του, ιδίως άμα είσαι ξένος γιατί σε αποδέχονται και δεν σε ενοχλούν.<br />
Ο φόβος των Ελβετών δεν είναι βέβαια τόσο εμφανής. Πιστεύω ότι ούτε οι ίδιοι τον πολυσυνειδητοποιούν.<br />
Όταν μιλώ στους Ελβετούς γνωστούς και φίλους για κάτι δυσάρεστο, για κάτι που με φοβίζει (όπως αυτά που γίνονται τώρα στην Ελλάδα) ακούνε προσεκτικά, στεναχωριούνται και αυτοί μαζί μου. Αλλά μόνο για λίγο. Ο φόβος τους, μήπως «κολλήσουν» και αυτοί την δυστυχία των άλλων είναι πιο μεγάλος από την συμπαράσταση ή την συμπόνια που θα αισθανθούν.<br />
Ζώντας σε μια τέτοια χώρα τόσα χρόνια αλλάζει κανείς. Μαθαίνει να κρατάει τον φόβο βαθιά μέσα του, να τον αποφεύγει. Γιατί λόγοι για να φοβάσαι υπάρχουν και εδώ. Και σ΄έναν τέτοιο τόπο είσαι πραγματικά μόνη με τον φόβο σου.<br />
Τι χρώμα έχει ο φόβος; Γκρίζο, μπλε-γκρι.<br />
</div>Spyhttp://www.blogger.com/profile/15306924642643123853noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4281866724160917022.post-7749142733760837042011-02-25T16:25:00.000+02:002011-02-25T16:25:45.068+02:00Χάι λάιφ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Από το ιστολόγιο:<br />
<a href="http://tovytio.wordpress.com/2011/02/07/xai_laif/">Το βυτίο</a> (το βυτίο)</span><br />
<br />
<br />
<div style="text-align: left;"> <object data="http://www.vimeo.com/moogaloop.swf?clip_id=19651720&server=www.vimeo.com&fullscreen=1&show_title=1&show_byline=0&show_portrait=0&color=01AAEA" height="300" type="application/x-shockwave-flash" width="400"></object></div><br />
ποστ για την ημέρα ενάντια στο φόβο.<br />
δες <a href="http://grfear.blogspot.com/">εδώ</a><br />
</div>Spyhttp://www.blogger.com/profile/15306924642643123853noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4281866724160917022.post-74851680489553551582011-02-25T16:10:00.000+02:002011-02-25T16:10:41.749+02:00Ο φόβος...της Εξουσίας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Από το ιστολόγιο:<br />
<a href="http://artofpessimism.blogspot.com/2011/02/blog-post.html">The art of Pessimism</a> (Zed)</span><br />
<br />
<br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><a href="http://grfear.blogspot.com/" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;" target="_blank"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAT-vufJiGyv7yKm9re5ur72Mmsxrnwl1FWF0sw7If-ReeiGb_GnDsblIm78xjhUHE7_umvoCK1D5bD7yCKIn41h1KVUE0tuFIyYlU4Stf3Y8oVE1aCyQryxVcZvXnJJSrAnjpoLVQ4Sw/s320/Trojan%252BHorse%252BMedium%252B01.png" width="181" /></a></div></div><div style="text-align: justify;"><div style="text-align: left;">Είναι γνωστό, σύμφωνα με αυτά που ξέρουμε, ότι ο φόβος συνιστά ένα μηχανισμό άμυνας και αυτοπροστασίας από πιθανούς κινδύνους. Σ' αυτό τον κόσμο, κυρίαρχο ρόλο δεν έπαιζαν ποτέ οι εξουσίες, αυτοί που διευθύνουν· αλλά το πλήθος της ανώνυμης συλλογικότητας, όπως το βλέπουμε σήμερα στην τρομακτικής σημασίας εξέλιξη της επανάστασης που κορυφώνεται στην Αίγυπτο. <b>Οι εξουσίες το μόνο που είναι σε θέση να κάνουν είναι να τρομοκρατούν το κοινωνικό σύνολο· να δημιουργούν φόβο. </b>Φυσικά, στο βαθμό που εμείς όλοι αδιαφορούμε, δημιουργείται το πεδίο εκείνο που επιτρέπει την πρωτοβουλία των κινήσεων για την εξουσία. Η ανώνυμη συλλογικότητα όμως αναδύεται, συγκροτείται, διευρύνεται και αλλάζει την κοινωνία, τον εαυτό της: αλλάζει τις σημασίες της και τα νοήματα της, υπόρρητα βέβαια, όμως πραγματικά. Οπότε, τι είναι αυτό που μας στερεί τη δυνατότητα να το πράξουμε και ρητά, συνειδητά και κατ' επιλογή μας;<br />
<br />
Σ' αυτή την πολυδιάστατη χρονικότητα που μας περιβάλλει, δεν υπάρχει μόνο η δημιουργία, αλλά και ο θάνατος. Αν μπορούμε να μιλήσουμε για τον έσχατο φόβο, αυτός είναι προϊόν της παράστασης που συγκροτείται στη φαντασία μας από τον θάνατο. Όμως, το ότι είμαστε πεπερασμένοι και θνητοί, πράγμα που γνωρίζουμε, είναι αυτό που μπορεί να μας ωθήσει να αποφασίσουμε: το νόημα πρέπει να το δώσουμε εδώ και τώρα - ρητά. Ας μην ξεχνάμε αυτό που έλεγε ο Μισελέ για τη Γαλλική Επανάσταση, ότι «την ημέρα εκείνη όλα ήταν δυνατά..., το μέλλον έγινε παρόν..., δεν υπήρχε πια χρόνος, μόνο μια αναλαμπή αιωνιότητας». Όμως μας αρκεί μια νύχτα έρωτα ή μας χρειάζεται ολόκληρη ζωή;<br />
<a name='more'></a><br />
Σ' αυτό δεν αρκεί να απαντήσει κανείς μόνος του, αλλά πρέπει να τεθεί συλλογικά. Αν θέλουμε να το πετύχουμε, οφείλουμε να έρθουμε σε ρήξη με το φόβο. Εμείς και από κοινού, χωρίς να σημαίνει ότι το εμείς συνθλίβει το άτομο. Απλώς το εμπεριέχει. Πέρα από ιδεολογίες και χρεοκοπημένες θεωρίες, που χωρίζουν τους ανθρώπους, διχοτομώντας την κοινωνία, αλλά και πέρα από αντικειμενικά αξιώματα όπου οι αξίες μου ταυτίζονται με τις αξίες, ας βρούμε τα δικά μας νοήματα συλλογικά, προς μια δημοκρατική και αυτόνομη κοινωνία.<br />
<br />
Οι Αιγύπτιοι το έκαναν. Κανείς δεν φοβάται, ούτε καν το θάνατο. Πρωτίστως το θάνατο. Και τώρα τίποτα δεν μπορεί να τους σταματήσει...<br />
<br />
<div style="text-align: center;"><b><i>Εμείς;</i></b></div></div><div style="line-height: 135%; text-align: justify;"> <div style="text-align: center;"></div></div><div style="text-align: center;"><br />
<div style="text-align: left;"><div style="text-align: right;">Στα πλαίσια της <b>Ημέρας ενάντια στο φόβο</b>,</div><div style="text-align: right;">δείτε περισσότερα εδώ: <a href="http://grfear.blogspot.com/">http://grfear.blogspot.com/</a></div></div></div></div></div>Spyhttp://www.blogger.com/profile/15306924642643123853noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4281866724160917022.post-39907799890719078982011-02-25T16:04:00.000+02:002011-02-25T16:04:26.985+02:00Conquering fear<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Από το ιστολόγιο:<br />
<a href="http://glavkos.posterous.com/conquering-fear">Τα δικά μου γράμματα</a> (Γλαύκος)</span><br />
<br />
<br />
<a href="http://www.flickr.com/photos/cocolinda/279582941/" title="Conquering fear by cocolinda, on Flickr" vglnk_1298642285328="1"><img alt="Conquering fear" height="500" src="http://farm1.static.flickr.com/114/279582941_cfe5c1d784.jpg" width="375" /></a><br />
<br />
<a href="http://grfear.blogspot.com/2011/02/blog-post_06.html">7/2: Ημέρα κατά του Φόβου</a></div>Spyhttp://www.blogger.com/profile/15306924642643123853noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4281866724160917022.post-32260742232858210012011-02-24T21:37:00.000+02:002011-02-24T21:37:00.680+02:00Φόβος: Στήριγμα του Σοκ και Δέους<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Από το ιστολόγιο:<br />
<a href="http://syrizaeydap.wordpress.com/2011/02/07/7%CF%86%CE%BB">ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Εργαζομένων ΕΥΔΑΠ</a> (ftanei_pia)</span><br />
<br />
<br />
<h3><span style="color: grey;">7/2: Ημέρα κατά του Φόβου</span></h3><span style="color: grey;">(Αναδημοσίευση από </span><a href="http://grfear.blogspot.com/">Φόβος: Ο Δούρειος Ιππος της εξουσίας</a>)<br />
<br />
<span style="color: white;">`</span><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-44347" height="293" src="http://syrizaeydap.files.wordpress.com/2011/02/cf86cf8cceb2cebfcf82.jpg?w=453&h=293" title="Φόβος" width="453" /><br />
<strong><br />
</strong><br />
<strong>Φόβος:</strong> Ουσιαστικό.<br />
Αλλά και ουσιαστικός.<br />
<br />
Διαχρονικός και πανανθρώπινος.<br />
Ικανός, να κάμψει κάθε αντίσταση,<br />
να παγώσει και την πιο αποφασιστική δύναμη, να αναστείλει την εξέλιξη.<br />
<br />
Ο φόβος είναι φυσικό, κοινό συναίσθημα. Όλοι φοβούνται.<br />
Και οι μεν και οι δε. Και οι πάνω και οι κάτω.<br />
Το στοίχημα είναι πάντα το ποιος θα ελέγξει το φόβο<br />
και θα τον διαχειριστεί προς όφελός του,<br />
και πώς θα καταφέρει να μετατρέψει<br />
ένα εργαλείο χειρισμού συνειδήσεων σε μηχανισμό προστασίας.<br />
<br />
Η εποχή της πλαστής ευδαιμονίας μαζί με τις ψευδαισθήσεις της τελείωσε.<br />
Ήρθε η ώρα της πληρωμής.<br />
Τώρα καλείται να πληρώσει όποιος φοβηθεί πρώτος.<br />
<strong>Και αυτός είναι πάντα όποιος έχει να χάσει τα περισσότερα.</strong><strong><br />
</strong>Σήμερα γράφουμε για τον φόβο προσπαθώντας να τον ξορκίσουμε.<br />
Τον βάζουμε απέναντί μας.<br />
Τον αναγνωρίζουμε, για να μπορέσουμε να τον απομυθοποιήσουμε<br />
και να τον αντιμετωπίσουμε.<br />
Όλα τα νομίσματα έχουν δύο όψεις:<br />
τίποτα δεν είναι από μόνο του καλό ή κακό, πολύ ή λίγο,<br />
σημασία έχει με πόση σοφία ή λογική διαχειριζόμαστε καθετί.<br />
<br />
<span style="display: block; text-align: center;"><object height="300" width="480"><embed height="300" type="application/x-shockwave-flash" width="480" src="http://www.youtube.com/v/LNXvxD85jvc?version=3&rel=1&fs=1&showsearch=0&showinfo=1&iv_load_policy=1" wmode="opaque" allowfullscreen="true"> </object></span> <strong>Ο φόβος δεν ανήκει σε κανέναν, γι’ αυτό εύκολα αλλάζει κατεύθυνση.</strong><br />
</div>Spyhttp://www.blogger.com/profile/15306924642643123853noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4281866724160917022.post-75673390912148358942011-02-24T21:33:00.000+02:002011-02-24T21:33:52.338+02:00Ονειροφοβία<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Από το ιστολόγιο:<br />
<a href="http://tinyurl.com/64htg3t">Σύνδεση με Κάιρο</a> (aqua)</span><div><br />
</div><div><div style="text-align: left;"><a href="http://grfear.blogspot.com/"><img alt="" class="size-full wp-image-706 aligncenter" height="390" src="http://connectionwithcairo.files.wordpress.com/2011/02/fovos_afisa_medium_cr_a1b.png?w=390&h=390" title="Fovos_Afisa_Medium_cr_A1b" width="390" /></a></div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: left;">“Πώς φαντάζεσαι τη ζωή σου σε δέκα χρόνια;”</div><div style="text-align: left;"><br />
</div>… Ακόμη τρέμω την απάντηση. Κι ακόμη χειρότερα, δεν υπάρχει απάντηση…<br />
<br />
Πώς μπορώ να παραδεχτώ ότι φοβάμαι να ονειρευτώ ένα όμορφο μέλλον . Όχι τόσο μακρινό. Να, δέκα χρόνια… Και δεν είμαι μόνη. Είμαστε πολλοί. Πώς μας φανταζόμαστε σε δέκα χρόνια;<br />
<br />
Από μέρα σε μέρα. Να, αυτό κάνουμε. Προγραμματίζουμε το πολύ για ένα χρόνο. Άντε δύο. Ούτε δουλειά, ούτε σχέση, ούτε σπίτι. Για κάποιους ούτε πατρίδα. Για θρησκεία δεν το συζητάμε.<br />
<br />
Σε δέκα χρόνια… Άραγε θα κρατάμε κανένα χαρτοφύλακα; Θα έχουμε μια δουλίτσα λίγο πολύ σταθερή, απ’ την οποία θα γυρνάμε στο σπιτάκι μας (νοικιασμένο ή χρεωμένο στις τράπεζες) και θ’ ανοίγουμε την τηλεόραση που ποτέ πριν δεν είχαμε; Κι όταν θα περνάει η πορεία κάτω απ’ το σπίτι μας, θα κλείνουμε τα παράθυρα για να μην είμαστε <em>σ’ αυτούς που τώρα κοιτάνε την πορεία</em>; Εννοείται ότι καμιά από τις σχέσεις μας δεν θα έχει αντέξει μέχρι τότε. Τόσοι πέρασαν που πλέον μας είναι άγνωστοι, και με κανέναν δεν έχουμε ανάγκη να μιλήσουμε (τι λυπηρό αλήθεια! πόσες φορές άραγε ακόμη μπορούμε να πιστέψουμε πως τωρινός έρωτας ήρθε για να μείνει;). Και οι φίλοι; Κι αυτοί στην τηλεόρασή τους… Συγχρονιζόμαστε όλοι μαζί στο κλείσιμο των παραθύρων. Για να μην κοιτάει κανένας την πορεία…<br />
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
“Ελπίζω πως δεν θα ζω μέχρι τότε”, έρχεται η γενναία απάντηση. Και η κρυφή ελπίδα ότι κάποια κινητοποίηση θα είναι μοιραία. Εκεί, στις επάλξεις. Πριν προλάβω να πεθάνω ζωντανή. Και δεν είμαι μόνη. Στους δρόμους που έχω περπατήσει, οι μελλοθάνατοι με χαιρετούν. Στην Παλαιστίνη, στο Κάιρο, στη Σάναα, στη Σιουδάδ Χουάρες, στην Τσιάπας, στην Πόλη του Μεξικού, φίλοι που περπατήσαμε για λίγο παρέα, σαν έτοιμοι από καιρό. Δέχονται απειλές, βαδίζουν σε δρόμους επικίνδυνους κι όμως συνεχίζουν. Είναι άραγε μόνο η πίστη στις αρχές; στον αγώνα; σε ένα καλύτερο μέλλον; για τους άλλους; πόσο εφήμερα είναι τα όνειρά τους; έχουν άραγε όνειρα; μπορούν να φανταστούν τους εαυτούς τους σε δέκα χρόνια; Μήπως φοβούνται κι αυτοί όπως κι εγώ τη μέρα που θα χρειαστεί ν’ αλλάξουν μπαταρία στο τηλεκοντρόλ; Τη μέρα που θα κλείσουν το παράθυρο; Τη μέρα που θα έχει τελειώσει ένας ακόμη έρωτας; Τη μέρα που δεν θα χρειάζεται να οργανωθεί τίποτα πια;<br />
<br />
Ονειροφοβία… Πίσω από το προφίλ που αψηφά το θάνατο κρύβεται ο τρόμος για τη ζωή. Ίσως και να ‘ναι τυχεροί λοιπόν όσοι τον φοβούνται. Γιατί ίσως αγαπούν τη ζωή και μπορούν ακόμη να ονειρεύονται. Οι υπόλοιποι, εμείς οι ατρόμητοι, πώς εσωτερικεύσαμε τόσο το σύστημα; Πώς επιτρέψαμε να μας κλέψουν τα όνειρα;<br />
<br />
Ξεμπροστιάζομαι λοιπόν σ’ αυτό το συλλογικό μπλογκάρισμα για το φόβο, για το δικό μου βαθύ φόβο, για να τον ξορκίσω.<br />
<br />
Σε δέκα χρόνια λοιπόν, στα 43 μου (“πολλά είναι ρε γαμώτο!” “σκάσε και γράφε”) θα έχουμε χτίσει εκείνο το αυτόνομο χωριό, κάπου στον πλανήτη. Θα έχουμε επαφές και φίλους αγαπημένους σε όλο τον κόσμο, που θα περνούν να μας βλέπουν και θα πηγαίνουμε να τους βλέπουμε. Θα έχω μια δουλειά που θα μ’ αρέσει και θα προσφέρει στο σύνολο. Δεν θα έχω χαρτοφύλακα. Θα συνεχίσω να πηγαίνω σε πορείες, να συμμετέχω σε συνελεύσεις και να ταξιδεύω. Θα συνεχίσω να μην καπνίζω (“το γάμησες τώρα” “σκάσε λέμε”) και ν’ αγωνίζομαι καθημερινά κόντρα στη βλακεία μου/μας. Και μπορεί ο τωρινός μου έρωτας να μη μείνει (γιατί δεν ξέρω αν είναι εφικτό τελικά να μένουν οι έρωτες), αλλά πάντα θα υπάρχουν όμορφοι άνθρωποι στον κόσμο για να μπορούμε να περπατάμε αντάμα και να ερωτευόμαστε.<br />
<br />
Ξεμπροστιάζομαι και ζητώ υποστήριξη! Αλλιώς δεν έχει νόημα, έτσι δεν είναι; Σήμερα ξορκίζουμε το φόβο και τολμάμε να ονειρευτούμε. Γιατί αν μη τι άλλο είναι επαναστατικό! Για πες λοιπόν… Ποιο είναι το κρυφό όνειρο που δεν τολμάς να ομολογήσεις; Ποιο είναι το όνειρο που άφησες να σου κλέψουν; Γράψε το σε αυτό το ποστ, με ψευδώνυμο αν θες, αλλά γράψτο! Κι αν φοβάσαι να το γράψεις, αναγνώρισε τουλάχιστον ότι φοβάσαι… Είναι κι αυτό ένα πρώτο βήμα. Κάποια στιγμή θα έρθει και το όνειρο…<br />
<br />
Αφιερωμένο στην Ακ. που μου έκανε την ερώτηση και με τριβελίζει από τότε. Στη Ακ. που επίσης φοβάται να ονειρευτεί. Και δεν είναι μόνη…<br />
<br />
<em>Το παρόν ποστ συμμετέχει στην “Ημέρα ενάντια στο φόβο”. Δείτε περισσότερα στο <span style="text-decoration: underline;"><a href="http://grfear.blogspot.com/">http://grfear.blogspot.com/</a></span></em></div></div>Spyhttp://www.blogger.com/profile/15306924642643123853noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4281866724160917022.post-23624193755810866232011-02-24T21:29:00.000+02:002011-02-24T21:29:27.826+02:00Φοβάμαι...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Από το ιστολόγιο:<br />
<a href="http://angela-lucy.blogspot.com/2011/02/blog-post.html">Swimming Around</a> (An-Lu)</span><br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMv0vI2FFc0p41otVMXOp2LsNEkQJ-myCqnep8dEhmnoR-BUsZnCMRj0bpqKjj-LZOoe2B81Gl2Cu5QaHXgNngFmq6beGrEri0UaoN4U3ybKfQOSkOFjz_nEijQJ2LP9DZhiT1tlF7pEg/s1600/Fovos_Afisa_Small_A1c.png"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5570949714004861778" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMv0vI2FFc0p41otVMXOp2LsNEkQJ-myCqnep8dEhmnoR-BUsZnCMRj0bpqKjj-LZOoe2B81Gl2Cu5QaHXgNngFmq6beGrEri0UaoN4U3ybKfQOSkOFjz_nEijQJ2LP9DZhiT1tlF7pEg/s320/Fovos_Afisa_Small_A1c.png" style="cursor: pointer; display: block; height: 200px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 200px;" /></a><br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;"><span style="font-size: 130%;">...οτι έχω ξεχάσει πώς να γράφω...</span></div><br />
περισσοτερα για το<a href="http://grfear.blogspot.com/"> φοβο εδω</a></div>Spyhttp://www.blogger.com/profile/15306924642643123853noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4281866724160917022.post-51024377829021638352011-02-24T21:27:00.000+02:002011-02-24T21:27:22.200+02:00Το μόνο που σε φοβίζει είναι ο φόβος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Από το ιστολόγιο:<br />
<a href="http://tinyurl.com/6aov6oj">Strange Journal</a> (Stranger)</span><br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://strangejournal.files.wordpress.com/2011/02/fear-main-image.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-5683" height="258" src="http://strangejournal.files.wordpress.com/2011/02/fear-main-image.jpg?w=517&h=333" title="Fear - Main Image" width="400" /></a></div><br />
<br />
To πιο παλιό και απαραίτητο εργαλείο στα χέρια κάθε εξουσίας. Το Α και το Ω της χειραγώγησης. Όπως περιγράφει και στο βιβλίο της “Το δόγμα του σοκ” η Naomi Klein, πάντα υπάρχουν ενορχηστρωμένες επιθέσεις εναντίον της δημόσιας σφαίρας ύστερα από καταστρεπτικά συμβάντα (τεχνητά ή μη) τα οποία αντιμετωπίζονται ως “επιχειρηματικές ευκαιρίες”. Αυτός είναι ο καπιταλισμός της καταστροφής. Ο φόβος προωθείται μεθοδευμένα από τα ΜΜΕ. Οι ξένοι, η ανεργία, κάθε είδους σύμπλεγμα και ανασφάλεια μεταδίδονται για να μείνουν οι πολίτες σε καταστολή. Το φοβισμένο ον δέχεται ευκολότερα οποιοδήποτε μέτρο “ασφάλειας”. Ο Μακιαβέλι στον “Ηγεμόνα” υποστήριζε πως τα πλήγματα έπρεπε να επιφέρονται όλα μαζί. <span id="more-5682"></span><br />
<br />
Έτσι εν μέσω κρίσης (άλλη μια λέξη συνώνυμη του φόβου), γίνεται εμπόριο καταστολής-χθες κάμερες, σήμερα φράκτες-και προσπάθεια ελέγχου προσωπικών δεδομένων (λέγε με κάρτα του πολίτη), ενώ τα δικαιώματα των ανθρώπων προσβάλονται σα να είναι κοινοί εγκληματίες μάλιστα με την συγκατάθεσή τους. <br />
<a name='more'></a>Η 11η Σεπτεμβρίου άλλαξε τον κόσμο με τρόπο που δεν περιμέναμε. Δημιούργησε μια βιομηχανία φόβου, όπου ο πόλεμος και η οικονομία είναι οι δύο βραχίονες ελέγχου. Η τρομοκρατία από την άλλη αποτέλεσε το καλύτερο παραπέτασμα για τα σκοτεινά σχέδια των ελίτ. Πριν από καμιά δεκαετία τα όσα συμβαίνουν θα είχαν βγάλει μιλούνια στους δρόμους. Σήμερα, απλά παρακολουθούν από την tv.<br />
<br />
Ο φόβος ήταν το πιο επιδραστικό κατασταλτικό για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο. Η αστυνομία επίσης βοήθησε στο να αισθάνεται ο πολίτης ένοχος ακόμη και όταν δεν έχει κάνει κάτι. Αναίτιες συλλήψεις, τραμπουκισμοί και χημικά αποτρέπουν τους πολλούς να βγουν στον δρόμο, ενώ ακόμη και η περιβολή σου μπορεί να θεωρηθεί ύποπτη. Οι μετανάστες από την άλλη είτε θα είναι εγκληματίες είτε εχθροί που σπιλώνουν την ομοιομορφία του έθνους. Αν τους υποστηρίξεις σε λένε “αντεθνικό” ή “κνίτη”. Φοβάσαι να υποστηρίξεις επομένως τους άλλους. Η “δημοκρατία” επιβάλεται με το ζόρι. Λέξεις και αποδιοπομπαίοι τράγοι είναι υλικά του φόβου. Όπως επίσης η άγνοια. Οι κυβερνήσεις θέλουν να μας σοκάρουν μέσω διαφόρων τεχνικών ώστε να είμαστε πιο δεκτικοί στις αποφάσεις τους, ενώ εκείνοι κάνουν ταξίδια στην Ελβετία και συμμετέχουν σε κοσμικά πάρτι.<br />
<br />
Όταν ο φόβος δεν πιάνει αρχικά, τότε το σύστημα σε εμβολιάζει με ενοχή. Το ΔΝΤ μας έκανε να πιστέψουμε πως έχουμε άρρωστο ψυχισμό κι ότι χρήζουμε θεραπείας. Μας έκαναν κυβέρνηση-τρόικα να πιστέψουμε πως είμαστε συνένοχοι. Αυτή η τακτική είναι πάγια αρχή των εξουσιών. Πρέπει να πείσουν την κοινωνία πως πάσχει από μια παθογένεια (την οποία ορίζουν οι ίδιοι) κι ότι πρέπει να έχουμε ανάγκη τους “ειδικούς”. Θέλουν να πείσουν πως είμαστε ανίκανοι, πως ευθυνόμαστε εμείς για την κατάσταση που έχουμε περιέλθει και να απενοχοποιηθεί η ελεύθερη αγορά. Οι υποστηρικτές του καπιταλισμού θέλουν σταδιακά μέσω του φόβου, να ιδιωτικοποιήσουν όλα όσα σήμερα θεωρούμε πως πρέπει να είναι δημόσια και το κράτος να περιοριστεί μόνο στα σώματα ασφάλειας. Το σύστημα έχει χρεοκοπήσει παντού και κυρίως ιδεολογικά.<br />
<br />
Τι μπορούμε να κάνουμε; Μάλλον να μην σκεφτόμαστε τον φόβο. Ν’ αλλάξουμε συμπεριφορά, τολμώντας όσα ως τώρα δεν κάναμε. Σ’ αυτή την αναζήτηση του εσώτερου εαυτού αλλά και της συλλογικής συνείδησης, δεν χωρούν καθοδηγητές και βιβλιαράκια με οδηγίες χρήσεων. Κυρίως ας μην φοβόμαστε το μέλλον. Η συγκροτημένη κυριαρχία, το κράτος, συνεχώς εφευρίσκει τρόπους για να εξαπατά τους ανθρώπους, απαραίτητη προϋπόθεση για την διατήρησή της. Έτσι κατασκευάζει κάποια “δικαιώματα” και επιβάλλει μια ψευδο-πειθώ όσο αφορά την υπακοή στους νόμους και την αποδοχή των μηχανισμών του Κράτους.<br />
<br />
Για να φτάσουμε σε μια κατάσταση κοινωνικής απελευθέρωσης είναι σημαντικό να αρνηθούμε κάθε ρόλο και να σπάσουμε κάθε διαχωρισμό ανάμεσα σε “ανώτερους” και “κατώτερους”. Η Εξουσία δεν είναι μόνο μια κατάσταση συμφερόντων, αλλά και κοινωνική. οποιαδήποτε επανάσταση με τις μέχρι τώρα γνωστές μορφές δεν προσφέρει τίποτα, γιατί απλά οι εξουσιαστές βρίσκουν με αφορμή την κάθε εξέγερση να αντικαταστήσουν τους κρίκους της αλυσίδας με άλλους και να τους βαφτίσουν διαφορετικά απ’ ότι πριν προκειμένου το πλήθος να συνεχίσει να παραμένει κοιμισμένο. Έτσι κάθε φορά τα δεσμά έχουν για όνομα “λαϊκή δημοκρατία”, “σοσιαλισμός”, “συμμετοχική δημοκρατία” κοκ. Πρέπει να δράσουμε χωρίς φόβο, να κινητοποιήσουμε τους διπλανούς μας και να περάσουμε στα διάφορα περιβάλλοντα την συγκρουσιακή νοοτροπία.<br />
<br />
ΔΕΝ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ<br />
<br />
Συμμετέχοντας στην μέρα ενάντια στον φόβο... <br />
<a href="http://grfear.blogspot.com/">http://grfear.blogspot.com/</a></div>Spyhttp://www.blogger.com/profile/15306924642643123853noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4281866724160917022.post-26869655244222939792011-02-24T21:23:00.000+02:002011-02-24T21:23:00.420+02:00Η πλατεία Ταχρίρ ως αντίδοτο στον φόβο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Από το ιστολόγιο:<br />
<a href="http://stahtikaiburberry.blogspot.com/2011/02/blog-post_07.html">Στάχτη και Burberry</a> (El Romandante)</span><br />
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">Οι Γαλάτες φοβόντουσαν μόνο μη πέσει ο ουρανός στα κεφάλια τους. Όλοι οι υπόλοιποι έχουμε πολύ περισσότερα πράγματα να φοβηθούμε. Τα χειραγωγούμενα από την εξουσία μέσα ενημέρωσης κατευθύνουν το φόβο ανάλογα με τα συμφέροντα των πατρόνων τους. Αν δε έχεις πεθάνει απ' τη γρίπη θα χάσεις σύντομα τη δουλειά σου, αν δε σε έχουν κατακτήσει οι Τούρκοι όπου να' ναι θα χρεοκοπήσεις, αν δε βούτηξες στη πολιτική αστάθεια σου μένει να σε φάνε ζωντανό οι λιμασμένοι Αφγανοί. Η τρομοκρατία της πολιτικής, οικονομικής, εργασιακής, εθνικής απώλειας λειτουργεί ως το οπλοστάσιο της εξουσίας να επελαύνει προς όφελος των συμφερόντων της. Η κοινωνία, οι άνθρωποι, οι εργαζόμενοι πρέπει να παραμένουν παράλυτοι απ' το φόβο, κάθε στιγμή, παραδομένοι στο δίλημμα ποιας απώλειας θα εκλιπαρούν να μην έχουν, πόσα να χάσουν για να μη χαθούν, πόσο "θα φτωχύνουν για να μη πτωχεύσουν". </div><br />
Η απάντηση στον φόβο είναι τριπλή:<br />
<div><a name='more'></a><br />
<div style="text-align: justify;"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div>1. Η συναίσθηση και αποδοχή της ύπαρξής του, όχι μόνο του δικού μας αλλά και εκείνον της ίδιας της εξουσίας. Ο δικός μας φόβος είναι φυσιολογικός. Μπορούμε να τον νιώσουμε, να τον αναλύσουμε, να τον κάνουμε δικό μας, να τον ανατομήσουμε και να τον υπερβούμε. Αλλά οφείλουμε με την ίδια πυγμή και να κατανοήσουμε: Οι εχθροί των εργαζομένων δεν είναι γαλάτες. Διαθέτουν ακόμα τη πανοπλία των σωμάτων καταστολής, τη ευχέρεια της νομοθέτησης και της νομική προστασίας, τη θρασύτητα του να επιβάλλεσαι με μια παράλογη νομοτέλεια. Αλλά τίποτα από αυτά δεν είναι σε θέση να καλύψει τον δικό τους φόβο όταν αυτός εμφανίζεται. Το δικό τους φόβο τον κάνουν να φαίνεται αφύσικος αλλά είναι μόνο υπαρκτός. Και σε αντίθεση με των εργαζομένων, ο δικός τους είναι το ένα και μόνο ευάλωτο σημείο τους.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr> <td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi99cCyO_z_HuuC5K8PbSOYbNMo8_3wEA-OcZ6eyk7v4xRi8n7dXOP2hjocWO92-5u6IPAb2BDMu81Bm4nO4BDfrMR4D9GZiHY89KLtheawV0uekhQNEp9vFOHn8GvqmZ1rae_jjbKHJsI/s1600/berlusconi_attack.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi99cCyO_z_HuuC5K8PbSOYbNMo8_3wEA-OcZ6eyk7v4xRi8n7dXOP2hjocWO92-5u6IPAb2BDMu81Bm4nO4BDfrMR4D9GZiHY89KLtheawV0uekhQNEp9vFOHn8GvqmZ1rae_jjbKHJsI/s320/berlusconi_attack.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr> <td class="tr-caption" style="text-align: center;">ο φόβος στα μάτια του, υπάρχει</td></tr>
</tbody></table><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr> <td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUKttpjJx-7fak8eIEmO-32zvjAk3CNdO0KzhvRjt7J8VWSMyePayE9XTGDpBlHqgGAhmuNXa7bNJJM4-StZRqRcfEXVgKjiZWH_YhbpzJxrki5QWo2P49vYt5YJopl1M1sCX1r1YV_YY/s1600/causescu.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUKttpjJx-7fak8eIEmO-32zvjAk3CNdO0KzhvRjt7J8VWSMyePayE9XTGDpBlHqgGAhmuNXa7bNJJM4-StZRqRcfEXVgKjiZWH_YhbpzJxrki5QWo2P49vYt5YJopl1M1sCX1r1YV_YY/s320/causescu.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr> <td class="tr-caption" style="text-align: center;">ο φόβος στα μάτια τους, υπάρχει</td></tr>
</tbody></table><div> <div style="text-align: justify;"><br />
2. Σύγκρουση, ως μέσο συμφιλίωσης με το δικό μας φόβο και ως τρόπος να ορθώσουμε τον δικό τους μπρος στα μάτια τους.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1Su19R6oZUtDEZGUf9bO1Cj-bGcY1AtV_F9W6Ufg1qG-D-0W6RfjTe-MDGergkGOSuS6IoRGQwxFja64s7b7B49ixpvF84ZPwB3Y1pYHdDQvSqabiQRqmtTNbGHd1lWu6SHoLJZ8noS8/s1600/batsoi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="229" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1Su19R6oZUtDEZGUf9bO1Cj-bGcY1AtV_F9W6Ufg1qG-D-0W6RfjTe-MDGergkGOSuS6IoRGQwxFja64s7b7B49ixpvF84ZPwB3Y1pYHdDQvSqabiQRqmtTNbGHd1lWu6SHoLJZ8noS8/s320/batsoi.jpg" width="320" /></a></div><div><br />
</div><div> <div style="text-align: justify;"><br />
3. Αλληλεγγύη. Η αλληλεγγύη που ανεξάρτητα από το χρώμα, το φύλο, την ηλικία, τη φυλή αναπτύσσεται ανάμεσα στους εργαζόμενους με την άμεση και άνευ όρων αλληλοβοήθεια και συμπαράσταση. Η αλληλεγγύη που βγαίνει μέσα από τα καθημερινά πράγματα, που είναι μόνο μια ανθρώπινη ανάγκη, τόσο επιτακτική για τη κοινωνία όσο η στέγη και η τροφή για το σώμα, τόσο απαραίτητη για την έξοδο από τη σκλαβιά και τη μιζέρια. Αλληλεγγύη για τους εργαζόμενους να αποτινάξουν τη υποταγή στην αρπακτικότητα του κεφαλαίου, αλληλεγγύη για τον μετανάστη, τον ξένο, τον αποδέκτη του μίσους και της πολλαπλής εκμετάλλευσης, για τον πολίτη που στέκει υπόδουλος στο σύμπλεγμα της κρατικής τρομοκρατίας και του ελληνορθόδοξου σκότους και τη μεσαία-αστική τάξη που οδηγείται μετά βεβαιότητας στον φασισμό.</div></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Η εξέγερση των Αιγυπτίων και η πολυήμερη κατάληψη της πλατείας Ταχίρ στο κέντρο του Καΐρου, με τη δυναμική, την επιμονή, την ευθεία σύγκρουση και την αλληλεγγύη που κοχλάζει στην έκτασή της, μοιάζει με αυτό που αντιλαμβάνομαι ως ρήξη με τον φόβο στην αληθινή ζωή. Είναι τόσο δύσκολο μα τόσο απίστευτα κατορθωτό. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">ΥΓ. Το "Στάχτη και Burberry" συμμετέχει στη δράση ενάντια στο φόβο με την επωνυμία «<a href="http://grfear.blogspot.com/">Φόβος : ο δούρειος ίππος της εξουσίας</a>» στην οποία συμμετέχουν και δεκάδες άλλα ιστολόγια.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjU7NSlE7OULrI_l1zPNlslc6FW7jWr1ZGjtda0fo6BlYry-crIRjVFfXEwn9sOf-B-xrv9rbcf6e2ZJEKHrmNFPyZELexDiM62QGN2L-uAhG1kHYPATB7pXgwc7Vw8pKMLECWHHuUzL8s/s1600/Trojan+Horse+Small+01.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjU7NSlE7OULrI_l1zPNlslc6FW7jWr1ZGjtda0fo6BlYry-crIRjVFfXEwn9sOf-B-xrv9rbcf6e2ZJEKHrmNFPyZELexDiM62QGN2L-uAhG1kHYPATB7pXgwc7Vw8pKMLECWHHuUzL8s/s320/Trojan+Horse+Small+01.png" width="181" /></a></div></div></div></div></div>Spyhttp://www.blogger.com/profile/15306924642643123853noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4281866724160917022.post-51106064650865217042011-02-24T21:19:00.000+02:002011-02-24T21:19:38.749+02:00Φόβος και Τρόμος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Από το ιστολόγιο:<br />
<a href="http://evan5.blogspot.com/2011/02/grfear.html">Spilt Milk</a> (EVAN5)</span><br />
<br />
<i>Το παρακάτω κείμενο είναι αφιερωμένο εξαιρετικά σε αυτή την υπέροχη Αθηναία που είπε στον κανακάρη της "</i>έλα να φας γιατί θα σε δώσω στους Πακιστανούς<i>". Δεν ξέρουμε αν θέλουμε να ευχηθούμε να της καεί το σπίτι, ή απλά σε 10 χρόνια ο κανακάρης της να τα φτιάξει με Αφγανή και–μόλις το μάθει–η μάνα να πάθει εγκεφαλικό.</i><br />
<b><br />
Φόβος</b><br />
<br />
Ο Φόβος και η Ελπίδα είναι δύο από τις κινητήριες δυνάμεις της Φαντασίας. Τον τελευταίο καιρό διαπιστώνουμε ότι οι πράξεις μας καθορίζονται περισσότερο από το φόβο, παρά από την επιθυμία. Κατεβαίνουμε στο δρόμο επειδή φοβόμαστε ότι θα μας κάνουν το ένα ή το άλλο. Έχουμε σταματήσει να διεκδικούμε αυτά που επιθυμούμε (και ναι, ναι, προφανώς μιλάμε εδώ κατά βάση, υπάχουν και εξαιρέσεις, δεν είμαστε τυφλές).<br />
<br />
Σε αυτή την κατάντια είμαστε συνένοχες. Τον καιρό που δεν είχαν ανοίξει οι ασκοί του Αιόλου, τα αιτήματά μας ως "χώρος" (ό,τι κι αν είναι αυτό) ήταν κυρίως συντεχνιακά. Και, πολύ φοβόμαστε, παραμένουν τέτοια και τώρα. Προφανώς και καλώς υπάρχει το "Δεν Πληρώνω". Ο λόγος όμως που υπάρχει, είναι ότι τόσο καιρό υπήρχε το "Πληρώνω".<br />
<br />
<i>Γιατί πληρώναμε;</i><br />
<a name='more'></a><br />
Γιατί μάλλον δεν μας ένοιαζε. Όσο υπήρχε ένα τάλιρο στην τσέπη, όλα ήταν καλά. Τώρα, θα βγούμε να ζητήσουμε να πέσει ο φιπιάς και να αυξηθεί ο μισθός μας, για να μπορέσουμε να αγοράσουμε περισσότερα προϊόντα και να πληρώσουμε περισσότερους τόκους στις τράπεζες. Και προφανώς σε λίγο καιρό θα βγει κάποιος σοσιαλιστής να αυξήσει τους μισθούς και να ρίξει τον φιπιά για να πλουτίσουν οι τράπεζες και οι έμποροι.<br />
<br />
<i>Γιατί πληρώναμε;<br />
</i>Γιατί είχαμε πιστέψει στην ορθολογική ανάπτυξη και κυριαρχία επί της φύσης.<i> </i>Οι επιχειρήσεις και η τεχνολογία ήταν ντεμέκ ουδέτερα ορθολογιστικά μέσα, που ανάλογα με τη χρήση τους γίνονταν καλά ή κακά. Βλέπουμε όμως τώρα ότι, ξες, τελικά κάτι πρέπει να <i>προϋποθέτει</i> την αλλαγή χρήσης του και ότι δεν μπορούμε να παρέμβουμε σε κλειστότητες. Και μάλλον δεν μπορούμε να κάνουμε παραγωγικά πράγματα με τα "ουδέτερα" μέσα. Μόνο αναπαραγωγικά άλλοθι δημοκρατικότητας.<br />
<br />
<i>Γιατί πληρώναμε;<br />
</i>Γιατί είχαμε κλειστεί στην εικονική πραγματικότητά μας. Και φοβηθήκαμε τον Άλλον. Τόσο, που <i>τρομάξαμε</i>.<br />
<br />
<br />
<b>Τρόμος</b><br />
<br />
Ο τρόμος είναι κάτι βαθύτερο από το φόβο. Αν έχει σφυρίξει σφαίρα δίπλα σου, αν ήσουν σε παραλίγο θανατηφόρο τροχαίο, ξέρεις για τι μιλάμε. Τρόμος είναι να είσαι ο Άλλος.<br />
<br />
Τρόμος είναι να είσαι πρόσφυγας, φυλακισμένη, πόρνη, αλλόθρησκος. Τότε η κρίση <i>δεν σε χτυπά ως φτωχό</i>, αλλά ως πρόσφυγα, φυλακισμένη κλπ.<br />
<br />
Τρόμος είναι ο "χώρος" να σε βλέπει επίσης ως 'Αλλον, ως ένα εξωτικό επαναστατικό υποκείμενο. Αλλά ταυτόχρονα να μην ενδιαφέρεται για σένα, να ενδιαφέρεται μόνο για το πορτοφόλι του.<br />
<br />
Τρόμος είναι τα παρακάτω να έχουν καταντήσει να είναι μια μετριοπαθής περιγραφή της νεοελληνικής πραγματικότητας ως προς το τι μπορεί να πει ένας πρόσφυγας στους ελληνεπαναστάτες αριστεροαναρχικούς:<br />
<blockquote>Κρίση. Δεν έχετε τη παραμικρή ιδέα τη σημαίνει κρίση. Έχετε ένα χρόνο χωρίς δουλειά? Εμείς έχουμε τουλάχιστον πέντε που δουλεύουμε όποτε λάχει. Και αυτό δεν σημαίνει απλά το να μην έχω να πληρώσω τις δόσεις του δανείου, το φροντιστήριο του κανακάρη μου, τα εξοχικά και τις διακοπές μου. Σημαίνει να μη μπορώ να πληρώσω το νοίκι, τα ένσημα (τα οποία είναι απαραίτητα για να μπορώ να υπάρχω και να γράφω αυτές τις αράδες στη χώρα σου) και να βγάζω από το σχολείο τα παιδιά μου για να επιβιώσουμε. Κρίση δε σημαίνει να μη μπορώ να πληρώνω τα μπουζούκια, την αμαξάρα, τα περμανάντ μου και τον αλβανό και τον πακιστανό μου, οπότε κόβω τους τελευταίους. Σημαίνει να κάνεις, όπως πάντα όλες τις σκατοδουλιές, μέσα σε συνθήκες που ακόμα δεν καταδέχεσαι, για να μπορείς να με λες αλβανόφατσα.<br />
<br />
Ρίχνουμε εμείς τα μεροκάματα? Χωρίς να έχετε ζήσει τον 1/10 αυτών που μας οδήγησαν στο να έρθουμε εδώ, χωρίς να έχετε να πληρώνετε κάθε χρόνο τουλάχιστον από 1000 € για το δικαίωμα παραμονής σε μια χώρα που σε μισούν, με τα σπίτια και τις δουλίτσες σας στο δημόσιο, ήδη δουλεύετε με 500 και 400 € ανασφάλιστοι και λέτε κι ευχαριστώ γιατί τουλάχιστον δεν καθαρίζετε τζάμια στα φανάρια.<br />
<br />
Ταξική αλληλεγγύη? Η μόνη αλληλεγγύη που υπηρετείτε με συνέπεια σε αυτή τη χώρα είναι η εθνική και σε αυτή εμείς δεν θέλουμε να συμμετάσχουμε. Δεν μπορούμε να έχουμε αλληλεγγύη όταν δεν έχουμε καν τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα με τον έλληνα, κατά βάση προϊστάμενο κι αφεντικό μας. Δεν μπορούμε να έχουμε αλληλεγγύη με τον ντόπιο εργάτη, ο οποίος θα είναι ο πρώτος που θα πετάξει τη πέτρα εναντίον μας. Αν και καμιά φορά αυτή η πέτρα γύρισε και του έσπασε τα μούτρα... Δεν μπορούμε να έχουμε αλληλεγγύη με τους ανθρώπους που προσπαθούν χωρίς καμία τσίπα να μας πείσουν ότι τα προβλήματα μας είναι κοινά και μόνο μαζί μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε. Μιλάνε πάντα για τα δικά τους.<br />
<br />
[...]<br />
<br />
Έξω οι ξένοι από την ελλάδα. Αν ακολουθήσεις συγκεκριμένη ερμηνευτική προσέγγιση αυτό λένε και οι λεγόμενοι επαναστάτες. Έξω από εδώ, στη χώρα σας, για να πολεμήσετε τον εθνικό σας καπιταλισμό (διότι εδώ έχουμε πληθώρα επαναστατών και τον έχουμε στριμώξει τον ντόπιο καπιταλισμό) αλλιώς σας βάζουμε μπόμπες. Εννοείται ότι τις πρώτες τις βάλανε στα σπίτια των γονιών τους, για να μπορούν να κατηγορούν τους μετανάστες και πρόσφυγες για ενδείξεις μικροαστισμού.<br />
<br />
Αυτό που αγνοούν, διότι μέσα στα Εξάρχεια και στο indymedia λίγο δύσκολο να έρθεις σε επαφή με την πραγματικότητα, είναι ότι όταν τόσοι μετανάστες είχαν παραβεί το μισό ποινικό κώδικα της χώρας σου, εσύ άντε να έπαιρνες καμιά αποβολή διότι βαριόσουν στη τάξη. Όταν οι ξένοι παίζανε με σφαίρες και νάρκες στα σύνορα της χώρας σου, εσύ άντε να έπαιζες καγγελάκι στο πολυτεχνείο, με τη μισή κοινωνία να ανησυχεί για το τι σε οδήγησε εκεί.<br />
<br />
Δεν δεχόμαστε μαθήματα και διαταγές από κανέναν και αυτά που θέλουμε θα τα διεκδικήσουμε με τον ίδιο τρόπο που διεκδικήσαμε την είσοδο και παραμονή μας εδώ, με νύχια και με δόντια. Σε όλους αυτούς που βρίσκουμε σε μια τέτοια απόσταση απέναντι μας απαντάμε αξιοπρεπώς κάθε μέρα, και μόνο η παρουσία μας ακόμα εδώ είναι απόδειξη για αυτό. [1]</blockquote><br />
<br />
<b>Φόβος και Τρόμος</b><br />
<br />
Ο μεγαλύτερος φόβος και τρόμος μας είναι ότι πάλι θα περάσει και αυτή η κρίση, όπως και οι προηγούμενες, και δεν θα έχουμε μάθει τίποτα. Πάλι θα αποκοιμηθούμε μέσα στην πλασματική ευμάρεια και θα γράψουμε κανονικά τον Άλλον. Απλά <i>ας μην το κάνουμε</i> αυτό. Να μην νικήσει ο φόβος. Ούτε υπερεπαναστατικά συνθήματα χρειάζονται ούτε τίποτα. Είναι <i>επιλογή</i> μας.<br />
<br />
<br />
<i>Η σημερινή μέρα είναι αφιερωμένη στο </i>Φόβο<i>. Μπορείτε να βρείτε τις αναρτήσεις των άλλων βλογερες για την ημέρα αυτή <a href="http://grfear.blogspot.com/">εδώ</a>. Παρακαλώ, αν τουητάρετε κείμενα, χρησιμοποιείστε το hashtag #grfear. </i><br />
<br />
[1] Ανθελληνικές Ορδές Ξένων [Δεκέμβριος / 2010] Η σιωπή μας κρύβει μέσα της την οργή http://www.terminal119.gr/show.php?id=522<br />
</div>Spyhttp://www.blogger.com/profile/15306924642643123853noreply@blogger.com0